Nie wiem jak zostanie odebrana moja recenzja. Może jako świadectwo mojej niedojrzałości? Może jako dowód mojego braku literackiego smaku? Najprawdopodobniej jednak będzie uznana po prostu za wyraz mojej głupoty. Trudno. Mimo to muszę się wyłamać zachwytów , szczerych lub nie, nad tą książką.
Przede wszystkim nie jest to książka historyczna. Nazwanie jej naturalistyczną też jest niedopowiedzeniem. Jeśli jest dokumentem to niepełnym i niesprawiedliwym. Na pewno jest to okrutny i brutalny obraz..no właśnie..nie wiem niestety czego. Już się nawet nie czepiam, że historia zdaje się być dziwacznie ponaciągana, kierując kroki chłopca od jednego psychopaty do drugiego. Rozumiem, że taki był zamysł żeby uchwycić głębsze przesłanie. Tylko sposobu podania tego przesłania jakoś nie kupuję. Ciekawe, chociaż nie odkrywcze, wydaje mi się być nim spostrzeżenie, że ciemnota i fanatyzm prowadzą do rzeczy strasznych i niezrozumiałych. Książka zmusza do zastanowienia nad złem jako takim, gdzie i w jakich kierunkach może ono wykiełkować. Troszkę się można zastanowić nad mechanizmami, które pociągają tłumy za ideologią lub pobudkami dla których chwytają za broń. Tylko nad tymi wszystkimi rzeczami można się zastanawiać bez włażenia w kałużę krwi czy rozdeptywania oka. Oczywiście można pokazać jaki to świat jest brutalny, obrzydliwy i pełen popaprańców i babrać się w tym aż do osiągnięcia jakiejś psychicznej euforii. Ale dla mnie jest to balansowanie na granicy niesmaku i zakładanie, że człowiekiem nie można wstrząsnąć w inny sposób jak tylko wypruwając flaki.Otóż można wstrząsnąć w inny sposób..tylko,że to wymaga więcej od autora.A po co się wysilać skoro można rozpaprać mózg na podłodze. Poza tym takie nagromadzenie okrucieństw i wręcz masochistycznych opisów sprawiło, że ważne sprawy utonęły w wyziewach i brudach. W książce nie ma żadnej przeciwwagi dla tych beznadziejności więc w zasadzie nie ma się do czego odnieść. Wszyscy i wszystko jest chore, śmierdzi jest wynaturzone i przez to..mało wiarygodne.

Teraz dodatkowo wykażę się jeszcze ignorancją. Czy ta książka nadal jest lekturą? była nią? Jeśli była kiedyś to chyba wiem dlaczego..stosunkowo najnormalniejsi wydają się w niej być żołnierze Armii Czerwonej. Jeśli jest nadal- to nic nie rozumiem.

W polemikę polityczną nie wnikam. Bo w zasadzie to czy Polacy są tam pokazani jako banda zidiociałych i zboczonych debili czy inny naród , nie ma dla mnie znaczenia.

Zresztą może za dużo myślę! Może właśnie chodziło jedynie o pokazanie bzykanka z osłem lub królikiem...
Nie lubię książek, których celu powstania nie jestem pewna. A nie mam ...kurde BLADEGO pojęcia po co powstał Malowany ptak.

Nie wiem jak zostanie odebrana moja recenzja. Może jako świadectwo mojej niedojrzałości? Może jako dowód mojego braku literackiego smaku? Najprawdopodobniej jednak będzie uznana po prostu za wyraz mojej głupoty. Trudno. Mimo to muszę się wyłamać zachwytów , szczerych lub nie, nad tą książką.

Przede wszystkim nie jest to książka historyczna. Nazwanie jej naturalistyczną też...