To moje trzecie spotkanie z prozą Arne Dahla, a właściwie z serią o Drużynie A. I niech nikt nie myli tego z popularnym w latach dziewięćdziesiątych bodajże serialem amerykańskim. To tylko zbieżność nazw. „Europa blues” to czwarta odsłona tej serii, miałam przyjemność czytać dwie poprzednie, nie czytałam jedynie pierwszego tomu, ale mam zamiar to nadrobić. Drużyna A to elitarna jednostka szwedzkiej policji Rikskrim, stworzona do walki z przestępstwami o charakterze międzynarodowym. Dowodzi nią Jan-Olov Hultin, ale wiodące postaci to Paul Hjelm i Kerstin Holm. W skład teamu wchodzą także: Jorge Chavez i jego niedawno poślubiona żona, Sara Svenhagen. Układający na nowo swe życie Gunnar Nyberg i odkrywający uroki późnego ojcostwa, Viggo Norlander. A także jasnowłosy Arto Söderstedt. Jego udział w kolejnym śledztwie, prowadzonym przez Drużynę A, będzie znaczny.

Akcja rozpoczyna się w momencie odnalezienia resztek ciała pożartego przez rosomaki w sztokholmskim Skansenie. Po niezidentyfikowanej ofierze pozostało tylko kilka kości, lina i tajemniczy napis, który ma być zapewne wskazówką dla policji. Paul i Jorge zaczynają prowadzić trudne czynności operacyjne, ale już wkrótce mają miejsce kolejne wydarzenia, które wprowadzą Drużynę A na drogę śledztwa, pełnego tragicznych tajemnic z przeszłości. Z ośrodka dla uchodźców znika osiem wschodnioeuropejskich prostytutek, na cmentarzu żydowskim zostają odnalezione zwłoki szanowanego profesora, od lat prowadzącego prace nad ludzkim mózgiem. Dziewięćdziesięciolatek został zamordowany w sposób, wskazujący być może na zabójstwo rytualne. Co może łączyć te, zdawać by się mogło, zupełnie nie powiązane wydarzenia?
Paul Hjelm i jego koledzy rozpoczynają poszukiwanie punktów wspólnych, a to co odkryją, będzie zaskoczeniem dla wszystkich. Arto, który przebywa na urlopie w Toskanii, zostanie włączony do działań Europolu, bo część śladów będzie prowadziła do Mediolanu, natomiast inny trop sięga polskiego Lublina i Ukrainy. A nad wszystkim ciąży czas, kiedy ludzkość zapomniała o poszanowaniu ludzkiego życia, czyli okres II wojny światowej i masowe mordowanie ludności żydowskiej w obozach koncentracyjnych oraz przeprowadzanie na nich eksperymentów medycznych.

Arne Dahl stworzył misterną intrygę, w której wszystkie wątki, na pozór nie mające ze sobą nic wspólnego, wreszcie odnajdują brakujące części i tworzą jedną, przerażającą całość. Oprócz niesamowitej opowieści kryminalnej, „Europa blues” to także śmiała krytyka szwedzkiego społeczeństwa, ukazywanie jego wad, kpina z pewnych oczywistości świata współczesnego i ukazanie niechlubnej przeszłości. Kiedy to Szwecja, szczycąca się mianem humanitarnie neutralnego kraju, stworzyła w latach dwudziestych XX wieku Państwowy Instytut Higieny Rasowej w Uppsali, który stał się podwaliną antysemityzmu.

Seria o Drużynie A to nie tylko pasjonująca dawka sensacji, kryminału, wciągającego śledztwa, to także małe historie poszczególnych członków elitarnej jednostki, a także szersze spojrzenie na większe tragedie ludzkie, terroryzm, pedofilię, czy handel kobietami, o czym mowa właśnie w tej odsłonie. Polecam. To naprawdę wciągające i pobudzające do refleksji historie, zapewniające jednocześnie odpowiednią dawkę adrenaliny.

http://agnesscorpio.blogspot.com/2012/03/arne-dahl-europa-blues.html

To moje trzecie spotkanie z prozą Arne Dahla, a właściwie z serią o Drużynie A. I niech nikt nie myli tego z popularnym w latach dziewięćdziesiątych bodajże serialem amerykańskim. To tylko zbieżność nazw. „Europa blues” to czwarta odsłona tej serii, miałam przyjemność czytać dwie poprzednie, nie czytałam jedynie pierwszego tomu, ale mam zamiar to nadrobić. Drużyna A to...