„Magia jest Chaosem, Sztuką i Nauką. Jest przekleństwem, błogosławieństwem i postępem. Wszystko zależy od tego, kto się magią posługuje, jak i w jakim celu.”
Tom 1.
Ostatnio się was pytałam, dlaczego sięgamy po książki fantasy? Myślę, że jeśli nie wiesz, to najwyższy czas się przekonać. A w polskiej perełce Sapkowskiego „Krew Elfów” znajdziemy wszystko, czego potrzeba do tego określenia.

W tej powieści zaczynamy wydarzenia przerwane z poprzedniej części. Geralt wraz z Ciri zimują w Kaer Morhen, gdzie księżniczka szkoli się na wiedźminkę. Pewnego dnia przyjeżdża do nich czarodziejka Triss i jak każda porządna kobieta – bierze sprawy w swoje ręce.
W tym samym czasie Jaskier zostaje napadnięty ze względu na wygłaszaną treść ballady, która opowiada o miłości wiedźmina z czarodziejką i dziecku Niespodziance. A drogie Lwiątka jest poszukiwane przez różne strony... na szczęście grajkowi udaje się wydostać przy pomocy pewnej pani, ale niestety złoczyńca jest na wolności i podąża tropem Geralta i Ciri...
Dlatego brzydulka zostaje umieszczona w bezpiecznym miejscu, gdzie dojeżdża do niej nowa nauczycielka... a Geralt w tym czasie bum! bum! i....


„Wiadomym jest mi, że masz blisko czterdzieści, wyglądasz na blisko trzydzieści, wyobrażasz sobie, że masz nieco ponad dwadzieścia, a postępujesz tak, jakbyś miał niecałe dziesięć.”
Perełki pomiędzy wersami – dla takich rzeczy mogłabym nawet czytać listę zakupów pana Andrzeja. Styl autora – na szóstkę z plusem!
A cała książka... hm... jest arcydziełem! Tak jak niektórzy tu stwierdzili: troszkę mało jest Geralta, ale sam koniec z Ciri i Yennefer rekompensuje to. Teraz pozostaję w oczekiwaniu na kolejne tomy.

„Magia jest Chaosem, Sztuką i Nauką. Jest przekleństwem, błogosławieństwem i postępem. Wszystko zależy od tego, kto się magią posługuje, jak i w jakim celu.”
Tom 1.
Ostatnio się was pytałam, dlaczego sięgamy po książki fantasy? Myślę, że jeśli nie wiesz, to najwyższy czas się przekonać. A w polskiej perełce Sapkowskiego „Krew Elfów” znajdziemy wszystko, czego potrzeba do...