"Kiedy błąkałem się po dziale AGD, już z kilkoma artykułami pierwszej potrzeby (czytaj: czipsami i bułeczkami z cynamonem) w koszyku, zza regału wyłoniła się kobieta na wózku z silnikiem. Była to typowa emerytka uciekająca przed zimą na Florydę: pod osiemdziesiątkę, trwała ondulacja, opalenizna ciemna jak but z kurdybanu. Zerknęła na mnie, odwróciła wzrok, po czym jeszcze raz na mnie spojrzała i zrobiła wielkie oczy.
- Ja pana znam - powiedziała. - Pan jest Stephen King. Pisze pan te straszne historie. Nie mam nic przeciwko, niektórzy je lubią, ale nie ja. Wolę rzeczy podnoszące na duchu, wie pan, coś takiego jak Skazani na Shawshank.
- To też napisałem.
- Nieprawda - stwierdziła i pojechała".

Prawie się przy tym popłakałam ze śmiechu :)

Cześć Stephen, stary druhu. Miło, że postanowiłeś znów uraczyć nas porcją swoich historyjek! Strrrasznych, serio. Chociaż i tak najbardziej wyczekiwałam twoich komentarzy pomiędzy opowiadaniami, nie obraź się, dobrze?

"Bazar złych snów" to kolejny zbiór opowiadań Stephena Kinga. Jako nieobiektywna i oddana do końca swych dni fanka Króla, mogę powiedzieć tylko - podobało mi się, oj tak. Oczywiście nie każda historia wywołała mój zachwyt, ale kilka z nich było naprawdę w moim klimacie - "Wydma", "Wredny dzieciak", "Kiepskie samopoczucie", "Nekrologi" czy "Letni grom". Pozostałe może i bez szaleństw, ale całość się broni, jak dla mnie - 7/10 co u nie-fanki opowiadań i tak jest wyróżnieniem. Czekam na więcej!

"Kiedy błąkałem się po dziale AGD, już z kilkoma artykułami pierwszej potrzeby (czytaj: czipsami i bułeczkami z cynamonem) w koszyku, zza regału wyłoniła się kobieta na wózku z silnikiem. Była to typowa emerytka uciekająca przed zimą na Florydę: pod osiemdziesiątkę, trwała ondulacja, opalenizna ciemna jak but z kurdybanu. Zerknęła na mnie, odwróciła wzrok, po czym jeszcze...