Ta biografia jest w porządku, jeśli chodzi o postawienie Broniewskiego w nowym świetle, poprzez próbę zdjęcia z niego nieszczęsnego miana piewcy komunizmu i pokazanie, że był naprawdę świetnym poetą. Jest to dla mnie ważne, gdyż od artystów wymagam przede wszystkim tego, by byli świetni w swojej dziedzinie. Jakie są ich sympatie polityczne, mało mnie interesuje.

Na początek kostka cukru, a teraz trochę soli.

Biografia przedstawia wiele ciekawych historii, anekdot i faktów, ale jak na mój gust czyni to chaotycznie, niespójnie i nieumiejętnie. Trochę tu moim zdaniem nieróbstwo redaktorów wyłazi, bo nie powinni puścić anekdot, które są tak sformułowane, że non-stop trzeba się zastanawiać, kto w danym momencie mówi. Poza tym interpretacje wierszy Broniewskiego, które gdzieniegdzie się pojawiają, są zupełnie niepotrzebne i zamieszczenie ich służyło chyba tylko temu, by dotrzymać kontraktu na taką a taką liczbę arkuszy.

Poza tym, jeśli praca, jak twierdzi wydawnictwo, oparta jest na źródłach, to chciałbym takie źródła znać, a w książce znajdziemy jedynie indeks osób i opis fotografii. Bibliografia i przypisy zupełnie się nie pojawiają.

A tak poza tym nie jest źle, aczkolwiek książka sprawia wrażenie, jakby była pisana na kolanie. Mariusz Urbanek słynie z szybkiej produkcji biografii. Gdyby bardziej się przyłożył, mogłoby wyjść coś ekstra, a tak otrzymuje 5 gwiazdek jedynie. Ciekawe jak poradził sobie z Brzechwą?

Ta biografia jest w porządku, jeśli chodzi o postawienie Broniewskiego w nowym świetle, poprzez próbę zdjęcia z niego nieszczęsnego miana piewcy komunizmu i pokazanie, że był naprawdę świetnym poetą. Jest to dla mnie ważne, gdyż od artystów wymagam przede wszystkim tego, by byli świetni w swojej dziedzinie. Jakie są ich sympatie polityczne, mało mnie interesuje.

Na...