Czyta się wyśmienicie. Jedna z najbardziej wciągających części serii.

Czyta się wyśmienicie. Jedna z najbardziej wciągających części serii.

Tom dużo słabszy od poprzednich. Historia w mojej opinii męcząca i mocno przesadzona.

Tom dużo słabszy od poprzednich. Historia w mojej opinii męcząca i mocno przesadzona.

Urlop, deszcz, czytam to, co leży pod ręką. A leży między innymi to. Nazwisko autora obiło się kiedyś o uszy, nazwisko bohatera nawet bardziej, wiem, że staroć, wydaje mi się nawet, że jakiś klasyk. Urlop także od internetu, więc czy na pewno klasyk, tego nie sprawdzę, ale tak czy inaczej biorę się do uzupełniania zaległości.
Założenia w porządku, mamy czarującego włamywacza, ten ma przygody i wbrew pozorom jest oczywiście bohaterem pozytywnym. W tym konkretnym przypadku przygoda z “zawodem” bohatera niewiele ma wspólnego, tym razem bawi się on w detektywa, ale choć wolałabym go poznać takim, jakiego pokochali dawni czytelnicy, to wybrzydzać nie będę, klasyczna powieść detektywistyczna też mi pasuje. Może być ciekawie.
Nie było.
Było z jednej strony naciągane, z drugiej naiwne i przewidywalne do bólu. Nawet “zaskakujące” rozwiązanie jednej ze spraw, tej dotyczącej zbrodni, której popełnienie było według jej świadków niemożliwe, było w tych okolicznościach tak oczywiste, że nie tylko nie musiałam go nawet odgadywać, po prostu niemal od początku tego wątku wszystko wiedziałam, ale jeszcze na dodatek zdążyłam się poważnie zniecierpliwić, że tego, co ja wiem, nie wiedzą i nawet się jeszcze nie domyślają bohaterowie. Oprócz oczywiście głównego bohatera, który jako jedyny wszystko wiedział lub wszystkiego się błyskawicznie domyślał, tylko nic z tego nie zdradzał prócz tego, że już wie lub że się domyśla. Wszystkowiedzący zarozumialec. Nudny. I jeszcze te przypadkowe okoliczności podpowiadające mu wszystko na czas, z takim akurat wyprzedzeniem, by zadziwił przyjaciela swoją rzekomą przenikliwością i niemal magiczną zdolnością dowiadywania się tego, czego teoretycznie wiedzieć nie miał skąd. Gdybyż była w tym jeszcze jakaś jego zasługa, gdyby naprawdę wyciągnął skądś informacje ukryte! Ale nie, informacje same do niego przychodziły, akurat do niego, nie do kogo innego, a jemu pozostawało tylko wyciągnąć z nich oczywiste wnioski. Żałosne.
Nie wiem, czy jest to reprezentatywna próbka twórczości Leblanca, czy tylko jakiś wypadek przy pracy, ale na więcej jakoś nie mam ochoty. Czytadło może i w jakiś sposób klasyczne, ale w moim odczuciu tylko czytadło, w dodatku tylko dla niewymagających. Zaliczone.

Osobna kwestia to jakość wydania. Nie zepsuła mi przyjemności z lektury, bo nie bardzo było co psuć, ale bardzo się starała. Nie będę się rozwodzić, książka na to nie zasługuje, nad błędami musiałabym się pastwić dłużej niż nad treścią, a mi się nie chce. Ale o jednym wspomnieć muszę. Ortografa widziałam! W druku! W normalnym, codziennym słowie, nie w żadnym archaizmie, neologizmie czy innym barbaryzmie. Nie pamiętam już dokładnej formy, czy to było “użycie”, “używanie” czy może “użytkownik”, ale na pewno coś z tym rdzeniem. Zostało w tym dziele “URZYTE”. Tłumaczowi hańba, a korektor do zwolnienia. O ile oczywiście wydawnictwo w ogóle kogoś takiego zatrudniało, w co śmiem wątpić.

Nie polecam.

Urlop, deszcz, czytam to, co leży pod ręką. A leży między innymi to. Nazwisko autora obiło się kiedyś o uszy, nazwisko bohatera nawet bardziej, wiem, że staroć, wydaje mi się nawet, że jakiś klasyk. Urlop także od internetu, więc czy na pewno klasyk, tego nie sprawdzę, ale tak czy inaczej biorę się do uzupełniania zaległości.
Założenia w porządku, mamy czarującego...

Książka, od której zaczęła się moja przygoda z Panem Samochodzikiem. Czytałam ją niezliczoną ilość razy. To dzięki niej pokochałam pana Tomasza!

Książka, od której zaczęła się moja przygoda z Panem Samochodzikiem. Czytałam ją niezliczoną ilość razy. To dzięki niej pokochałam pana Tomasza!

Mnie się ta książka absolutnie nie podoba!!!

Mnie się ta książka absolutnie nie podoba!!!

Szkoda ze nie ma okladki bo jest ciekawa. To krotki lecz w dobrym starym stylu kryminal w ktorym Arsen Lupin rozwiaze zagadke pewnego morderstwa w dosc szybkim czasie.

Szkoda ze nie ma okladki bo jest ciekawa. To krotki lecz w dobrym starym stylu kryminal w ktorym Arsen Lupin rozwiaze zagadke pewnego morderstwa w dosc szybkim czasie.