Dziedzictwo. Tom II
- Kategoria:
- fantasy, science fiction
- Cykl:
- Dziedzictwo (tom 4)
- Tytuł oryginału:
- Inheritance
- Wydawnictwo:
- Mag
- Data wydania:
- 2012-01-25
- Data 1. wyd. pol.:
- 2012-01-25
- Liczba stron:
- 496
- Czas czytania
- 8 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788374802291
- Tłumacz:
- Paulina Braiter-Ziemkiewicz
- Tagi:
- Eragon smoczyca Saphira magia wojna
Jeszcze niedawno Eragon Cieniobójca, Smoczy Jeździec, był zaledwie biednym wieśniakiem, a jego smoczyca Saphira jedynie błękitnym kamieniem w lesie. Teraz to od nich zależy los całej cywilizacji. Długie miesiące nauki i walki przyniosły zwycięstwa i nadzieję, ale też rozpacz i niepowetowane straty.
A najważniejszą bitwę wciąż mają przed sobą: muszą zmierzyć się z Galbatorixem. Zanim do tego dojdzie, będą musieli stać się dość silni, by móc go pokonać, bo jeśli im się nie uda, nikt tego nie dokona. Drugiej szansy nie będzie.
Jeździec i jego smoczyca osiągnęli więcej, niż ktokolwiek śmiał marzyć. Jednakże, czy zdołają obalić złego króla i przywrócić Alagaësii pokój i sprawiedliwość? A jeśli tak, to za jaką cenę?
Oto z dawna oczekiwane, zaskakujące zakończenie światowego bestsellera, cyklu „Dziedzictwo”.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Zagadka bez rozwiązania
Po zdobyciu Dras-Leony Eragon wraz z Saphirą wyruszają na poszukiwanie Krypty Dusz, o której wspomniał im kotołak Solembum i która może okazać się jedynym sposobem zwyciężenia Galbatorixa. Podczas ich podróży Nausada zmuszona jest samodzielnie zmierzyć się z torturującym ją Galbatorixem , w trudnych chwilach znajduje jednak nieoczekiwanie wsparcie w Murtaghu, który wydaje się być wyraźnie nią zafascynowany. Po powrocie Eragon wraz z przyjaciółmi przygotowuje się do ostatecznej walki o przyszłość Alagaesii.
Drugi tom Dziedzictwa potwierdza zdecydowanie tezę, iż powieść czytałoby się znacznie lepiej, gdyby wydano ją - jak w innych państwach – jako całość, nie rozbijając jej na dwie części. Efektem tego pomysłu była nieco dłużąca się fabuła tomu pierwszego i zaskakujący układ tomu drugiego, w którym punkt kulminacyjny przypada mniej więcej na środkową część powieści, przez co zakończenie wydaje się zdecydowanie za długie.
Paolini stanął bez wątpienia przed bardzo trudnym zadaniem. Miłośnicy przygód Eragona i Saphiry od dawna czekali na wielki finał, mający przynieść również rozwiązania licznych zagadek i wątpliwości, jakie niosły ze sobą poprzednie tomy. Czy Dziedzictwo. Tom II" spełni ich oczekiwania? Częściowo – na pewno. Młodemu pisarzowi udało się wybrnąć z kłopotów, choć pewne wykorzystane przez niego rozwiązania mogą nie wzbudzić entuzjazmu. Ostatecznie postawił wykreowanego przez siebie bohatera w sytuacji niemal bez wyjścia – i niestety, Dziedzictwo wyraźnie ukazuje, iż zabrakło mu pomysłu na rozwiązanie problemu. Pojawia się więc kilka koncepcji, które uznać można za mocno naciągane.
Rozczarowuje samo finałowe starcie – zapowiadana walka z Galbatorixem. Zdecydowanie większe wrażenie robią pod tym względem pierwsze rozdziały powieści, w których mroczny władca wykazuje się niezwykłym okrucieństwem wobec uwięzionej Nasuady. W zestawieniu z tym ostateczna walka wypada dosyć blado. Postacią znacznie ciekawszą od samego Galbatorixa okazuje się Murtagh. Paolini nadaje tej postaci inny wymiar, czyniąc go bardziej interesującym od głównego bohatera, Eragona. Otwarte zakończenie wątku dotyczącego tej postaci sugeruje, że autor ma być może zamiar powrócić do opisywania Alagaesii – bez wątpienia w nowych powieściach znalazłoby się również miejsce na poszerzenie wątku Murtagha i Nasuady.
Bardzo rozczarowuje schematyczność i powtarzalność rozwiązań, znanych z innych powieści fantasy. Najsłabiej pod tym względem prezentuje się zakończenie – wyraźna kalka z „Władcy Pierścieni” – niestety, znacznie słabsza od oryginału. Niemile zaskoczeni będą również ci czytelnicy, którzy oczekiwali, iż w Dziedzictwie odnajdą odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące dalszych losów bohaterów lub rozwiązanie pewnych wątpliwości. Paolini nie wykorzystał nawet połowy wątków, które rozpoczął w poprzednich tomach. Być może wynika to z chęci stworzenia kontynuacji, ostatecznie jednak seria powinna stanowić zamknięty twór. W ten sposób zagadki Angeli pozostaną nadal zagadkami bez rozwiązania.
„Dziedzictwo. Tom drugi” pozostawia mieszane wrażenia. Choć powieść czyta się szybko, rozczarowuje jednak schematyczność i nietrafiona konstrukcja fabularna. Otwarte zakończenia wątków i pewne aluzje zamieszczone przez autora w końcowej części powieści wyraźnie podpowiadają jednak, że miłośnicy prozy Paoliniego nie będą prawdopodobnie musieli żegnać się z Alagaesią na długo – być może następne tomy dopełnią to, czego nie wyjaśniło „Dziedzictwo”.
Maria Guzelak-Robaszkiewicz
Oceny
Książka na półkach
- 18 856
- 5 617
- 5 592
- 1 409
- 437
- 327
- 312
- 204
- 151
- 94
Opinia
Dla mnie ta książka, jak wszystkie, była genialna i choć musiałam trochę aż za dużo zapłacić, bo kupiłam w grubej okładce (49.99 zł) to dla mnie było warto. Uwielbiam wszystkie części Eragona, ale dla mnie ta była najlepsza.
Paolini z trudem napisał ostatnią część serii Dziedzictwo, ale wyszło mu bardzo dobrze. Owszem, mnie się też jedna rzecz nie podobała. Np. to, że Eragon odpłynął na Vroengard, zostawiając Aryę i Fírnena samych, w Alagaesii.
2 Tom Dziedzictwa, jest bardzo dobrą powieścią dla marzycieli, a także dla tych którzy lubią książki fantasy.
Eragon, Saphira i Glaedr wyruszają na wyspę Vroengard by znaleść Kryptę Dusz, o której kiedyś wspominał kotołak Solembum. Na wyspie spotykają różne dzwine stworzenia a także odnajdują swoje prawdziwe imienia, które są im potrzebne by otworzyć Kryptę Dusz. Gdy już są w środku, wreszcie, od iluż lat, mają nadzieję, że wygrają ze złym królem Galbatorixem.
Tymczasem Nasuada, uprowadzona przez Murtagha i Ciernia w 1 Tomie. przeżywa przeróżne męki z rąk i umysłu Galbatorixa. Jej jedynym przyjacielem w celi, jest Murtagh, który, z niewiadomych za bardzo powodów pomaga jej przejść wszystkie męki.
Gdy Eragon, Saphira, Glaedr, Umaroth i inne Eldunari wracają do Urû'baenu i zwołują wszystkich królów i każa im złożyć przysięge, że nigdy nikomu o niczym nie powiedzą. I tak wyjawniają im, co znajdują w Vroengardzie.
Eragon, Saphira, Arya, Blödgharm i jego 10 magów, wyruszają do zamku Galbatorixa, gdzie ma się odbyć ostateczna walka o wolność.
W tym czasie, Roran, musi stoczyć walkę, przeciwko wrogom, których panem jest lord Barst. Gdy zaczyna walczyć, ukradkiem spogląda na lorda Barsta, który bez cienia lęku zabija wszystkich, ludzi, elfów, urgali, kotołaków i krasnoludów. Roran traci od razu jakiś w ogóle cień szansy. Wtedy przez bramę wjeżdża na koniu królowa elfów, Islanzadi. Roran, zaczyn myśleć, że ona jest ich zbawicielką. Jednak, gdy także ona zaczyna toczyć walkę z Barstem, także ona przegrywa i umiera. Roran by się zemścić zabija lorda Barsta, a elfy bez cienia żalu zabijają wszystkich co napotykają na ulicy.
Eragon, Murtagh, Arya, Saphira, Cierń, razem zabijają złego króla i jego smoka, Shruikana i uwalniają Nasuadę.
Arya wyrusza z zielonym jajem ukrytym u Galbatorixa, do Ellesmery, a Eragon wyrusza ostatni raz zobaczyć swojego ojca, Broma.
Gdy Arya wraca, nie jest sama. Eragon gdy ją widzi, widzi ją z zielonym smokiem, Firnenem.
Eragon wyrusza na Vroengard, mówiąc, że nigdy nie wróci, żeby nauczać nowych Jeżdzców i Smoków z pomocą Saphiry, Glaedra, Umarotha, Valdra i innych Eldunari.
Murtagh, Nasuada, Angela, Arya i Firnen, jednak pozostają zagadką. Czy kiedyś Paolini dokończy Eragona? Czy będzie coś kiedyś między Murtaghiem i Nasuadą? A może między Eragonem i Aryą? No cóż, na razie możemy sobie tylko wyobrażać co będzie w przyszłości, tak samo, jak wyobrażać sobie z kąd pochodzi Angela i można też wyobrażać sobie jakie są naprawdę w naturze elfy, bo także ich natura nie została wytłumaczona. Jednakże w tej części Christopher postarał się opisać cały krajobraz, aby było bardziej interesująco.
Dla mnie ta książka, jak wszystkie, była genialna i choć musiałam trochę aż za dużo zapłacić, bo kupiłam w grubej okładce (49.99 zł) to dla mnie było warto. Uwielbiam wszystkie części Eragona, ale dla mnie ta była najlepsza.
więcej Pokaż mimo toPaolini z trudem napisał ostatnią część serii Dziedzictwo, ale wyszło mu bardzo dobrze. Owszem, mnie się też jedna rzecz nie podobała. Np. to, że...