Druga część opowieści o dziewczynce, zamieniającej się co noc w potwora. Po tym jak uratowała swojego brata nie pozostało nic więcej jak tylko udać się pod wskazany adres i w końcu poznać wujka Lopusa, wpaść w ramiona jego i innych potworów, które zapewne także oczekują powrotu Miry i Sylwestra ze zniecierpliwieniem.

No, nie do końca. O ile wuj Lopus i Czochrus - jego stare psisko czekają na nich niecierpliwie i cieszą się z ich powrotu, o tyle pozostała część obozu nie przejawia już takiego entuzjazmu. Dzieci od początku odczuwają czyjąś wrogość. Ktoś posuwa się nawet do tego, żeby wezwać Obcego - potwora pałającego nienawiścią do ludzi. Ten pod osłoną nocy terroryzuje cały obóz. Sam wuj Lopus może i wygląda trochę na typa spod ciemnej gwiazdy, koniec końców okazuje się jednak troskliwym i dobrym, trochę zdziwaczałym panem.

Obóz - kolejne ciekawe i nastrojowe miejsce, do którego trafiamy. Całość wygląda jak stara, cyrkowa karawana. Potwory mieszkają tam w starych cyrkowych wozach. Wszędzie gęsto ściele się mgła, deszcz popaduje zdecydowanie za często, wszystkim rządzi przywódca, kryjący się za kotarą, zza której od ponad dziesięciu lat nie wyszedł. Szkoła dla potworów, zebrania starszyzny i siejący trwogę Obcy, z którym koniec końców przyjdzie się dzieciom zmierzyć. No i oczywiście nie zapominajmy o agentach z Urzędu ds. Potworów, którzy znów się pojawiają i starają się niemało namieszać.

Rzecz jasna polecam, warto przeczytać. Rzecz niewymagająca, jednak niesie ze sobą całkiem sporo ciepłych wrażeń.

Druga część opowieści o dziewczynce, zamieniającej się co noc w potwora. Po tym jak uratowała swojego brata nie pozostało nic więcej jak tylko udać się pod wskazany adres i w końcu poznać wujka Lopusa, wpaść w ramiona jego i innych potworów, które zapewne także oczekują powrotu Miry i Sylwestra ze zniecierpliwieniem.

No, nie do końca. O ile wuj Lopus i Czochrus - jego...