Ocenę na sześć gwiazdek z pierwszego tomu pozostawiam. Bo jest to dobry komiks w swojej specyficznej niszy. Prosta, sensacyjna akcja. Prości, schematyczni i sztampowi bohaterowie. Kino akcji dla dorosłych z lat osiemdziesiątych przeniesione w kadry komiksu. Dobre na wieczór przy piwku. Jak się nie lubi takiego klimatu to lepiej nie sięgać.

Ocenę na sześć gwiazdek z pierwszego tomu pozostawiam. Bo jest to dobry komiks w swojej specyficznej niszy. Prosta, sensacyjna akcja. Prości, schematyczni i sztampowi bohaterowie. Kino akcji dla dorosłych z lat osiemdziesiątych przeniesione w kadry komiksu. Dobre na wieczór przy piwku. Jak się nie lubi takiego klimatu to lepiej nie sięgać.

Lata temu, będąc jeszcze chłopcem w wieku lat kilkunastu, czytałem pierwszą część Cygana; wydawała się sztampową, głupawą historią sensacyjną, nastawioną głownie na to by bezkarnie pokazać młodemu czytelnikowi niezłe bryki, duże pukawki i jeszcze większe cycki... no ale była dobrze narysowana, rozsądnie rozplanowana, główny bohater wyglądał jak John Rambo (choć wygłaszał drętwe teksty – zupełnie jak nie on) i robił to co zdawało się że powinien robić prawdziwy twardziel... sceny oklepane, schematyczne aż do bólu, ale miejscami zabawne. Album cieszył oko. Prosta rozrywka, na progu przyswajalności dla rozsądnie myślącego człowieka... I mój werdykt odnośnie pierwszej części był pozytywny, zwłaszcza że sceneria była bardzo klimatyczna: mróz, futurystyczne maszyny, motyw drogi. Wtedy ciężko było orzec czy to serial, czy też jedynie wprowadzenie do ciągu niezależnych epizodów.
Jak się okazuje – to pierwsze. I teraz jest głównie głupawo i nieprzekonywująco.
Ciekawe że Mongołowie nie mają w dymkach swojego pisma (zaadaptowanego z alfabetu Ujgurów, korzy to z kolei przejęli je od Tybetańczyków a ci z Indii, z sanskrytu) ani cyrylicy, a jakieś pseudo-chińskie krzaczki.... Wizja przyszłości nietrafiona, ale to szło by jeszcze wybaczyć, gorzej że to co przedstawia autor to raczej wyobrażenia Francuza o Wschodzie, niż wschód w swej pełnej krasie... wszystko jest przerysowane... jakby bazowało na skojarzeniach i stereotypach.
Akcja dzieje się bardzo szybko... za szybko... a w samej narracji nie dzieje się w zasadzie za wiele. Bardzo proste, bardzo płytkie... nie ma raczej mowy o głębszej kontemplacji...
Trochę wymuszonej nagości, trochę bójek i pościgów... Przypuszczam że niezbyt rozgarnięty nastolatek z przyjemnością zaspokoi się przy goliźnie i z wypiekami na twarzy będzie przewracał kartki, chłonąc szybką akcję, ale reszta odbiorców może czuć się zawiedziona.

Lata temu, będąc jeszcze chłopcem w wieku lat kilkunastu, czytałem pierwszą część Cygana; wydawała się sztampową, głupawą historią sensacyjną, nastawioną głownie na to by bezkarnie pokazać młodemu czytelnikowi niezłe bryki, duże pukawki i jeszcze większe cycki... no ale była dobrze narysowana, rozsądnie rozplanowana, główny bohater wyglądał jak John Rambo (choć wygłaszał...