Osoby, ktorym podobały się "Kochanice króla" i "Dwie królowe" najprawdopodobniej chętnie sięgną po następną część - "Błazna królowej", tak jak ja. Cykl tudorowski Philippy Gregory przypadł mi do gustu na tyle, że nie wyobrażałam sobie, by nie poznać go w całości.
Niestety jednak po wyśmienitym początku, przyszedł najwidoczniej czas na lekki spadek formy. "Błazen królowej" zdecydowanie nie ma takiej siły przyciągania czytelnika na pół nocy, jak jego poprzedniczki.
Co prawda sam styl autorki pozostaje na dobrym poziomie. Jednak wydarzenia, które przytacza nam Gregory zwyczajnie ujęte są w jakiś mało ciekawy sposób. Wydawało mi się, że opowieść o Marii Tudor, znanej szerzej jako "Krwawa Mary" będzie znacznie ciekawsza. Może nie do końca przypadła mi też do gustu narracja, która powierzona została postaci fikcyjnej - tytułowej królewskiej błaźnicy obdarzonej Wzrokiem, czyli zdolnością przewidywania przyszłości. Już tu miałam pierwszy zgrzyt, bo mając świadomość, że czytam powieść historyczną (nawet fabularyzowaną), nie pasowały mi wątki nadprzyrodzone. Poza tym Hanna nie do końca wzbudziła moją sympatię miotając się w swoich wyborach komu ma być posłuszna i wobec kogo lojalna. Ponadto fakt, że jest obserwatorem wszystkich ważnych wydarzeń sprawił, że najczęściej musiała być przy nich obecna, co czasem było dość naciągane i nienaturalne.

Cóż, mimo, że przy "Błaźnie królowej" trochę się przemęczyłam, to nie zamierzam zrezygnować z dalszego poznawania cyklu tudorowskiego. Mam wielką nadzieję, że w "Kochanku dziewicy", opisując losy królowej Elżbiety, Philippa Gregory znów mnie zachwyci ;)

Osoby, ktorym podobały się "Kochanice króla" i "Dwie królowe" najprawdopodobniej chętnie sięgną po następną część - "Błazna królowej", tak jak ja. Cykl tudorowski Philippy Gregory przypadł mi do gustu na tyle, że nie wyobrażałam sobie, by nie poznać go w całości.
Niestety jednak po wyśmienitym początku, przyszedł najwidoczniej czas na lekki spadek formy. "Błazen...