Książkę przeczytałam bo gdzieś usłyszałam o niej na YT, ale zdecydowanie spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Nie przeczytałam wcześniej recenzji... Niestety liczyłam na mini książkę o herbatach o tradycji jej parzenia... tym czasem do książki trzeba dorosnąć by odczytać jej esencję. O samym herbacianym trunku mało tu, więcej tu filozofii, estetyki i sztuki.

Książkę przeczytałam bo gdzieś usłyszałam o niej na YT, ale zdecydowanie spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Nie przeczytałam wcześniej recenzji... Niestety liczyłam na mini książkę o herbatach o tradycji jej parzenia... tym czasem do książki trzeba dorosnąć by odczytać jej esencję. O samym herbacianym trunku mało tu, więcej tu filozofii, estetyki i sztuki.

Do kontemplacji przy imbryku. Mała, "wielka" rzecz o sztuce, ścieżce herbaty i zen.

Do kontemplacji przy imbryku. Mała, "wielka" rzecz o sztuce, ścieżce herbaty i zen.

Nikt nie potrafi podchodzić do wykonywania zwykłych, codziennych czynności w taki sposób jak Japończycy. W tradycji której powstała sztuka sprzątania oraz odmienne efekty końcowe w zależności od zastosowanego przepisu, fakt że powstała również księga herbaty nie powinien być szokujący. W książce znajdziemy historię parzenia, zastosowanych dodatków, jej zmianę na przestrzeni lat, miejsca w których należy pić oraz wpływ religii taoizmu na ogólne podejście do właściwego stosunku dla całej ceremonii. Stosunek Chin, Anglii ich kolonii w Ameryce Północnej oraz poznamy mistrzów parzenia. Polecam dla ciekawych świata.

Nikt nie potrafi podchodzić do wykonywania zwykłych, codziennych czynności w taki sposób jak Japończycy. W tradycji której powstała sztuka sprzątania oraz odmienne efekty końcowe w zależności od zastosowanego przepisu, fakt że powstała również księga herbaty nie powinien być szokujący. W książce znajdziemy historię parzenia, zastosowanych dodatków, jej zmianę na przestrzeni...

Jest to wspaniały zbiór historii o tym jaką rolę w kulturze wschodniej stanowi herbata oraz rytuały z nią związane. Znaleźć można także wiele nawiązań do filozofii, historii oraz kultury, zatem nie jest to książka skupiona tylko i wyłącznie na herbacie. Pod koniec zrozumiałam, że właśnie to był jej największy atut.

Jest to wspaniały zbiór historii o tym jaką rolę w kulturze wschodniej stanowi herbata oraz rytuały z nią związane. Znaleźć można także wiele nawiązań do filozofii, historii oraz kultury, zatem nie jest to książka skupiona tylko i wyłącznie na herbacie. Pod koniec zrozumiałam, że właśnie to był jej największy atut.

Krótki zbiór esejów na temat herbaty i jej znaczeniu w japońskiej kulturze. Znajdziemy tutaj myśli na temat sztuki, religii i życia codziennego.

Ciekawa pozycja dla osób zainteresowanych tematem kultury japońskiej oraz historii herbaty.

Krótki zbiór esejów na temat herbaty i jej znaczeniu w japońskiej kulturze. Znajdziemy tutaj myśli na temat sztuki, religii i życia codziennego.

Ciekawa pozycja dla osób zainteresowanych tematem kultury japońskiej oraz historii herbaty.

"Księga herbaty", to nie tylko zbiór informacji o bursztynowym trunku, ale eseje Okakury nt. religii, sztuki, życia codziennego. Według mnie, wiele zawartych tam myśli jest ponadczasowych. Jest kilka cytatów, które biorę dla siebie, m.in. "Ludzie oceniają obrazy uchem.". Co można odnieść do każdego obszaru sztuki, ale także życia. Dla mnie też płynie z tej księgi ważna prawda - sztuka jest warta tyle, ile wartości my jej nadamy. To oczywiście możemy przełożyć na nas samych - jesteśmy warci tyle, ile sami nadamy sobie wartości, a nie powinniśmy oceniać siebie i innych tylko uchem.

"Księga herbaty", to nie tylko zbiór informacji o bursztynowym trunku, ale eseje Okakury nt. religii, sztuki, życia codziennego. Według mnie, wiele zawartych tam myśli jest ponadczasowych. Jest kilka cytatów, które biorę dla siebie, m.in. "Ludzie oceniają obrazy uchem.". Co można odnieść do każdego obszaru sztuki, ale także życia. Dla mnie też płynie z tej księgi ważna...

Ja, miłośniczka herbaty dostałam "Księgę herbaty" w prezencie kilka miesięcy temu i dopiero teraz ja przeczytałam. Wbrew pozorom niewiele tam jest o herbacie. To zbiór esejów dziewiętnastowiecznego japońskiego uczonego o źródłach religi, tradycji i kultury japońskiej. Dla fanów Japonii pewnie ciekawe...

Ja, miłośniczka herbaty dostałam "Księgę herbaty" w prezencie kilka miesięcy temu i dopiero teraz ja przeczytałam. Wbrew pozorom niewiele tam jest o herbacie. To zbiór esejów dziewiętnastowiecznego japońskiego uczonego o źródłach religi, tradycji i kultury japońskiej. Dla fanów Japonii pewnie ciekawe...

Na pewno warto przeczytać, ponieważ książka zawiera wiele ciekawych obserwacji, trafnych porównań i błyskotliwych myśli. Można dowiedzieć się czegoś o zupełnie innej kulturze, ale z drugiej strony często nie miałam pojęcia o czym autor pisze, a brak przypisów nie ułatwił mi lektury. Czasem miałam też wrażenie, że jest zbyt wiele wątków i informacji naraz wprowadzonych, a nie do końca rozwiniętych na tyle, bym coś z tego wyniosła.

Na pewno warto przeczytać, ponieważ książka zawiera wiele ciekawych obserwacji, trafnych porównań i błyskotliwych myśli. Można dowiedzieć się czegoś o zupełnie innej kulturze, ale z drugiej strony często nie miałam pojęcia o czym autor pisze, a brak przypisów nie ułatwił mi lektury. Czasem miałam też wrażenie, że jest zbyt wiele wątków i informacji naraz wprowadzonych, a...

Napisana pięknie, czuć Japonię i można zatonąć w oceanie informacji i szczegółów ich kultury. Niestety ja chyba wiem za dużo o tej kulturze i nie było to dla mnie odkrywcze. Nie zmusiła mnie do zastanowienia się nad aspektami nad którymi już się zastanawiałam i byłam ich świadoma

Napisana pięknie, czuć Japonię i można zatonąć w oceanie informacji i szczegółów ich kultury. Niestety ja chyba wiem za dużo o tej kulturze i nie było to dla mnie odkrywcze. Nie zmusiła mnie do zastanowienia się nad aspektami nad którymi już się zastanawiałam i byłam ich świadoma

W 1906 r. japoński naukowiec i działacz kulturalny Kakuzō Okakura napisał "Księgę Herbaty" ("The Book of Tea"). Tekst, adresowany do zachodnich czytelników, zyskał w naszym kręgu ogromne uznanie i popularność. Zasłużenie cieszy się nimi po dziś dzień. Jest to opowieść o miłości do herbaty: równie wykwintna i subtelna jak smak najszlachetniejszych odmian tego wyjątkowego napoju.

W piętnastowiecznej Japonii rodzi się herbateizm, czyli kult estetyzmu wyrażony w czynności picia herbaty. Autor nawiązuje do tej tradycji i jako jej spadkobierca snuje refleksje na temat orientalnej kultury, sztuki, mentalności, stylu życia. Urzekająca książeczka, do której z chęcią nieraz jeszcze powrócę.

Tymczasem przytaczam z niej dwa cytaty:
1) „Płynny bursztyn w porcelanie barwy kości słoniowej może przybliżyć wtajemniczonego do słodkiej wstrzemięźliwości Konfucjusza, pikanterii Lao-Tsy i eterycznego aromatu samego Siakjamuni”.
2) „Kto nie czuje w sobie znikomości rzeczy wielkich, ten łatwo może u innych przeoczyć wielkość rzeczy małych”.

W 1906 r. japoński naukowiec i działacz kulturalny Kakuzō Okakura napisał "Księgę Herbaty" ("The Book of Tea"). Tekst, adresowany do zachodnich czytelników, zyskał w naszym kręgu ogromne uznanie i popularność. Zasłużenie cieszy się nimi po dziś dzień. Jest to opowieść o miłości do herbaty: równie wykwintna i subtelna jak smak najszlachetniejszych odmian tego wyjątkowego...