To profesor Baszkiewicz utwierdził mnie w mojej miłości do Rewolucji Francuskiej. To z jego pomocą poprowadziłem na moich studiach romanistycznych jedne zajęcia o tym okresie i to do niego niekiedy wracam gdy nie jest dla mnie jasne coś z innej epoki. Dziękuję, panie Baszkiewicz, za pokaźną wiedzę i za dobre pióro, by tę wiedzę w interesujący sposób spisać.

To profesor Baszkiewicz utwierdził mnie w mojej miłości do Rewolucji Francuskiej. To z jego pomocą poprowadziłem na moich studiach romanistycznych jedne zajęcia o tym okresie i to do niego niekiedy wracam gdy nie jest dla mnie jasne coś z innej epoki. Dziękuję, panie Baszkiewicz, za pokaźną wiedzę i za dobre pióro, by tę wiedzę w interesujący sposób spisać.

Świetnie napisana monografia dziejów Francji, choć im później, tym gorzej. Autor niestety nie kryje swoich lewicowych poglądów, dlatego gdzieś tak od końca XVIII wieku obiektywizm coraz bardziej ucieka.

Świetnie napisana monografia dziejów Francji, choć im później, tym gorzej. Autor niestety nie kryje swoich lewicowych poglądów, dlatego gdzieś tak od końca XVIII wieku obiektywizm coraz bardziej ucieka.

Bardzo dobra pozycja, dość zgrabnie unikająca ciężkiego, naukowego języka, nie popadając jednocześnie zbytnio w popularnonaukowe uproszczenia. Wydaje się być odpowiednia zarówno jako kompendium dla osób obeznanych w temacie (książkę tę polecono mojej siostrze na studiach romanistycznych),jak i źródło wiedzy dla laików, po prostu zainteresowanych historią Francji (moi). Jedyne, do czego mogłabym się ew. przyczepić, to zdarzające się autorowi co jakiś czas, zbyt pejoratywne określanie niektórych postaci historycznych. O ile zazwyczaj popiera on różne osądy np. cytatem z tekstów źródłowych lub nazwiskiem badacza, który doszedł do danych wniosków, zdarza mu się czasami napisać po prostu, że ta czy inna osoba była mało inteligenta czy wręcz niemądra i tyle. Nie zawsze można to też wywnioskować z późniejszego opisu zdarzeń z nią związanych. Choć zapewne wiąże się to już z utartym poglądem na temat konkretnych postaci i - nie pozwalającą rozpisywać się zbytnio o pojedynczych jednostkach - przeglądową formą tekstu, uważam że nie powinno to mieć miejsca w pracy naukowej.

Bardzo dobra pozycja, dość zgrabnie unikająca ciężkiego, naukowego języka, nie popadając jednocześnie zbytnio w popularnonaukowe uproszczenia. Wydaje się być odpowiednia zarówno jako kompendium dla osób obeznanych w temacie (książkę tę polecono mojej siostrze na studiach romanistycznych),jak i źródło wiedzy dla laików, po prostu zainteresowanych historią Francji (moi)....

Bardzo dobra pozycja. Idealna aby poszerzyć swoją wiedzę o Francji. Zarówno jeśli chcesz tylko powierzchownie dotknąć jakiegoś zagadnienia, jak i jako preludium do bardziej szczegółowych pozycji na dany temat.

Bardzo dobra pozycja. Idealna aby poszerzyć swoją wiedzę o Francji. Zarówno jeśli chcesz tylko powierzchownie dotknąć jakiegoś zagadnienia, jak i jako preludium do bardziej szczegółowych pozycji na dany temat.

Dobry i konkretny podręcznik do dziejów Francji napisany przez znawcę tematu, autora licznych prac monograficznych i biograficznych związanych z tą problematyką. Książka jest wprawdzie grubsza od większości tomów tej serii, ale siłą rzeczy i tak cechuje się dużą zwięzłością. Najlepiej to widać w opisach dziejów wczesnego średniowiecza: do czasów wojny stuletniej narracja jest aż za bardzo skrótowa. W dalszej części jest zwięzła, ale - rzekłbym - "w normie". Choć zrąb podręcznika powstał w czasach ustroju słusznie już minionego, Autor na swoje i czytelników szczęście pewne sprawy zaktualizował w wydaniach kolejnych, stąd też bardziej wyważona ocena niektórych postaci i procesów szczególnie cenionych w czasach komunistycznych. Baszkiewicz bardzo dobrze rozumiał pewne zagadnienia, natomiast odnoszę wrażenie, że nie do końca pojmował niektóre nowe procesy końca XX w., że wspomnę tu tylko o bardzo wyraźnym kontraście, jaki czytelnik może dostrzec między obszerną narracją o kwestii robotniczej a konstatacją, że po latach 70. Europa Zachodnia właściwie zlikwidowała wielki przemysł, kładąc kres istnieniu klasy robotniczej w dotychczasowym jej kształcie. Generalnie jest to jednak naprawdę porządne wprowadzenie w tematykę dziejów Francji, które każdy zainteresowany czytelnik w Polsce może znakomicie rozszerzyć o różnorodne opracowania monograficzne.

Tomasz Babnis

Dobry i konkretny podręcznik do dziejów Francji napisany przez znawcę tematu, autora licznych prac monograficznych i biograficznych związanych z tą problematyką. Książka jest wprawdzie grubsza od większości tomów tej serii, ale siłą rzeczy i tak cechuje się dużą zwięzłością. Najlepiej to widać w opisach dziejów wczesnego średniowiecza: do czasów wojny stuletniej narracja...

Jak na książkę naukową, jest napisana bardzo przystępnym językiem. Szybko się czyta pomimo wielu faktów i danych na jednej stronie. Dla zainteresowanych tematyką bogatej Historii Francji - literatura idealna.

Jak na książkę naukową, jest napisana bardzo przystępnym językiem. Szybko się czyta pomimo wielu faktów i danych na jednej stronie. Dla zainteresowanych tematyką bogatej Historii Francji - literatura idealna.

Biblia romanisty, nie licząc tzw. bescherella. Na pewno najlepsza polska książka o historii Francji. Napisana przystępnym językiem, skarbnica wiedzy. Niewątpliwie przyda się każdemu zainteresowanemu.

Biblia romanisty, nie licząc tzw. bescherella. Na pewno najlepsza polska książka o historii Francji. Napisana przystępnym językiem, skarbnica wiedzy. Niewątpliwie przyda się każdemu zainteresowanemu.

"Historia Francji" Jana Baszkiewicza, najwybitniejszego polskiego znawcy historii Francji, powinna być wzorem pisania książek przekrojowych. Autor nie wypisuje bowiem samych suchych dat ale skrzętnie przeplata je cytatami i ciekawostkami z epoki. Dodatkowym plusem jest obiektywizm wobec różnych kontrowersyjnych wydarzeń (choć oczywiście wyraża również swoje zdanie np. na temat Wielkiej Rewolucji).

"Historia Francji" Jana Baszkiewicza, najwybitniejszego polskiego znawcy historii Francji, powinna być wzorem pisania książek przekrojowych. Autor nie wypisuje bowiem samych suchych dat ale skrzętnie przeplata je cytatami i ciekawostkami z epoki. Dodatkowym plusem jest obiektywizm wobec różnych kontrowersyjnych wydarzeń (choć oczywiście wyraża również swoje zdanie np. na...

Romaniści to znają z pewnością. Dla mnie podróż przez ten podręcznik była prawdziwym wyzwaniem. Ogrom szczegółów. Mimo braku zamiaru nadania tej książce akademickości moim zdaniem ta akademickość jest wszechobecna. Dla kogoś kto nie ma pojęcia o historii Heksagonu przebrnięcie przez ten podręcznik wymaga ogromu pracy: doczytywania z innych źródeł, dodatkowego wyjaśniania pojęć itd. Nie zmienia to jednak faktu, że jest to najporządniejsza polska książka o francuskiej historii i za sprawą właśnie tej książki przeżyłam egzamin z historii Francji z powodzeniem. Dzięki zabawnym dygresjom można było "wrzucić na luz" podczas przygotowania się do tego egzaminu: opowieść o królu, który zostawił zbyt grubą żonę pozwoliła mi nie widzieć w tej książce tylko podręcznika, który musiałam znać "w nocy o północy"
Baszkiewicz uchwycił też wyjątkowość wielu postaci historycznych, Napoleona I, Ludwika Świętego, Ludwika XIV, Dantona, Richelieu, i wielu wielu innych.Dużą wartość stanowiły dla mnie też rodzime francuskie określenia, których było sporo. Dla filologa to ciekawe urozmaicenie. Autor pisał też o gospodarce, społeczeństwie, współczesnych problemach Francji, słowem ta pozycja to kompendium wiedzy na temat Francji, począwszy od Galów aż po rok 2004.

Romaniści to znają z pewnością. Dla mnie podróż przez ten podręcznik była prawdziwym wyzwaniem. Ogrom szczegółów. Mimo braku zamiaru nadania tej książce akademickości moim zdaniem ta akademickość jest wszechobecna. Dla kogoś kto nie ma pojęcia o historii Heksagonu przebrnięcie przez ten podręcznik wymaga ogromu pracy: doczytywania z innych źródeł, dodatkowego wyjaśniania...

Solidne opracowanie historii Francji w starym stylu. Przy czym ten stary styl ma swoje plusy i minusy. Plus jest taki, że nie ma lania wody i przeładowania tekstu interpretacjami, tylko dużo faktografii (ja sobie to cenię akurat). Minus jest taki, że autor nie porusza tematów związanych z historią idei, myśli, mentalności, sama polityka dosyć powierzchownie potraktowana.
Do Rewolucji francuskiej praca jest wręcz bardzo dobra, niestety od tego momentu zaczyna się coraz słabiej. Epoka napoleońska jest opisana tragicznie, bardzo tendencyjnie właściwie wbrew stanowisku większości literatury w tym temacie (siedzę w tej epoce dosyć głęboko). W ogóle cały XIX i XX w opisany jest przy użyciu marksistowskiej metodologii. Szkoda, że w nowym wydaniu autor tego nie zmienił. Razi to bardzo i psuje dobre wrażenie jakie zostaje po pierwszej części tej pracy.

Solidne opracowanie historii Francji w starym stylu. Przy czym ten stary styl ma swoje plusy i minusy. Plus jest taki, że nie ma lania wody i przeładowania tekstu interpretacjami, tylko dużo faktografii (ja sobie to cenię akurat). Minus jest taki, że autor nie porusza tematów związanych z historią idei, myśli, mentalności, sama polityka dosyć powierzchownie potraktowana....