Najsłabsza książka religijna, jaką czytałam w moim średnio długim życiu, a czytałam ich grubo ponad sto (większości z różnych względów nie oceniłam na LC).
Język i talent literacki autora oceniam na 2 *.
Konstrukcję oceniam na 1 * (Te potworne retrospekcje! - czy to jakaś moda, że każdy domorosły literat, łapiący się za pisanie wspomnień, musi koniecznie posługiwać się nimi? Skąd ta mania? Retrospekcje to nie są środki dla miernych autorów, piszących pierwszą i jedyną książkę. Jeżeli ktoś ma po prostu do opowiedzenia swoją historię, to niechże robi to chronologicznie! Tak czy owak czytałam wiele słabych biografii, w których autorzy z marnym skutkiem uskuteczniali modę na retrospekcje, ale jak żyję nie sądziłam, że sięgając do przeszłości można narobić aż takiego mętliku jak tutaj. Takiej gmatwaniny jeszcze nie czytałam. Dobrze, że na końcu opisane są chronologicznie wszystkie wydarzenia, ponieważ za Chiny Ludowe bym się nie połapała, co było najpierw, a co potem i generalnie, w jakiej to wszystko było kolejności.

Język i konstrukcja to pół biedy, najgorsze było to, że cały czas w trakcie czytania miałam wrażenie, iż autor adresuje książkę do półgłówków i średnio mi się podobało być w tym gronie. Lektury szkolne w pierwszych 3 klasach szkoły podstawowej zakładają wyższą inteligencję czytelnika.

I na sam koniec największa wada książki - o ile się nie mylę, to miała to być książka o chłopcu, który rzekomo poszedł do nieba. Chciałam przeczytać jak tam było. Tymczasem tego nieba było może z dwie strony, a cała reszta to opis rzeczy irytujących jak drobiazgowy przegląd chorób ojca chłopca, relacje z tego jak w boleściach rodził on piasek z nerek, jak ludzie sobie jeździli autami, dokąd, w jakich odległościach od siebie leżą jakieś zabite dechami dziury w USA itd. 99 % książki to tysiące drobiazgów całkowicie niepasjonujących.

Reasumując:

Do przeczytania tej książki nie wiedziałam, że literatura religijna jest w stanie mnie w takim stopniu umęczyć.

3 * daję na wyrost z sympatii do tematów religijnych.

Czemu opinię piszę dopiero po 2 dniach po przeczytaniu? - Dwa dni zajęło mi wyjście z ciężkiego zdziwienia, dlaczego książka ta ma tak dobre opinie w tym portalu. Nie rozumiem tego. mój odbiór jest całkowicie odmienny. Czytałam tyle wspaniałych książek religijnych, które miały tu 1-2 opinie albo żadnych opinii i z 1, 2 czytelników, albo też wcale nikt ich na LC nie zamieścił. A ta lichutka książeczka wzbudziła taki obłęd. Jak dla mnie 1 dzień, jaki poświeciłam na tę lekturę był dniem straconym.

Najsłabsza książka religijna, jaką czytałam w moim średnio długim życiu, a czytałam ich grubo ponad sto (większości z różnych względów nie oceniłam na LC).
Język i talent literacki autora oceniam na 2 *.
Konstrukcję oceniam na 1 * (Te potworne retrospekcje! - czy to jakaś moda, że każdy domorosły literat, łapiący się za pisanie wspomnień, musi koniecznie posługiwać się...