Zakończenie serii. Zbliża się czas transformacji ustrojowej – upragniona wolność została wreszcie zdobyta, a Marzi zaczyna dorastać.

W tym tomie dorosłość zaczyna powoli wkraczać w życiu Marzi – nie jest już małym dzieckiem, zaczyna być bardziej odpowiedzialna zostając harcerką czy świadomie podejmując naukę francuskiego. Pojawiają się pierwsze ostre spięcia z rodzicami, a także gorzkie rozczarowania jeżeli chodzi o przyjaźń. Bohaterka dostrzega tu też bardziej smutne aspekty rzeczywistość – niemożność pomocy dzieciom żyjącym w ubóstwie czy powszechna niechęć do homoseksualistów i ludzi chorych na AIDS.

Ten tom pokazuje też pewne zmiany w myśleniu polskiego społeczeństwa – dawniej upragnione dobra stały się małowartościowe w świecie, gdzie wszystko jest dostępne. Doszło też do zmian na tle pop kulturalnym - „Niewolnicę Izaurę” zastępuje „Miasteczko Twin Peaks” – plus dla autorki za pamiętanie głównego antagonisty tej serii.

Po raz pierwszy zaczęły mi tu przeszkadzać rysunki Sylvaina Savoia. Wiele rzeczy, o których opowiada narracja bohaterki wcale nie zostaje odzwierciedlona w rysunkach – brakuje tu szczegółów czy bardziej zróżnicowanej palety kolorów.

Ten tom czytało mi się chyba z największą przyjemnością. Pojawiają się już elementy rzeczywistości, której miałem okazję doświadczyć chociaż byłem wówczas o wiele młodszy od głównej bohaterki.

Zakończenie serii. Zbliża się czas transformacji ustrojowej – upragniona wolność została wreszcie zdobyta, a Marzi zaczyna dorastać.

W tym tomie dorosłość zaczyna powoli wkraczać w życiu Marzi – nie jest już małym dzieckiem, zaczyna być bardziej odpowiedzialna zostając harcerką czy świadomie podejmując naukę francuskiego. Pojawiają się pierwsze ostre spięcia z rodzicami, a...