Niestety wielkie rozczarowanie.
Oczywiście podziwiam optymizm i zapał uczestników wyprawy, to że realizują marzenie swoje i wielu osób. Ale to chyba jedyne pozytywne strony tego tematu. No, jeszcze może to,że rozdziały są krótkie i można czytać z doskoku.
Język autora jest "szkolny". Często miałam wrażenie,ze czytam wypracowanie uczniowskie.
Opisy miejsc płaskie , nie poruszające wyobraźni.
Opisy wydarzeń - nudne.
Same wydarzenia - przewidywalne.
Autor próbuje pokazać poczucie humoru, ale żaden z żartów mnie nie rozśmieszył.
Próbowałam podejść do tego też inaczej, jako do przewodnika, instrukcji, poradnika dla innych. Też się nie da, bo chaotyczne to bardzo.
Największym atutem tej książki i wyprawy jest potwierdzenie,że wszystko ma happy end: znajdzie się ktoś, kto nas uratuje z tarapatów albo sami znajdziemy siły na rozwiązanie problemu , w ostateczności gdzieś na nas czeka łut szczęścia.
Kiedyś sama pisałam bloga i moimi najżarliwszymi czytelnikami byli ludzie, których znałam. Dzięki pozytywnemu stosunkowi do mnie - odbierali, to co wytworzyłam aprobująco. Obiektywnie rzecz ujmując - nie napisałam nic specjalnego, ale ja się cieszyłam ,że piszę, a oni,że ja się cieszę,że mam ciekawe zajęcie i się rozwijam. Literacko to było jednak słabe.
Podsumowując, to "Busem przez świat" byłoby akceptowalne, jeśli pozostałoby jako informacja o podróży dla rodziny i znajomych.
Jako książka dla szerszego grona czytelników - ani trochę.

Niestety wielkie rozczarowanie.
Oczywiście podziwiam optymizm i zapał uczestników wyprawy, to że realizują marzenie swoje i wielu osób. Ale to chyba jedyne pozytywne strony tego tematu. No, jeszcze może to,że rozdziały są krótkie i można czytać z doskoku.
Język autora jest "szkolny". Często miałam wrażenie,ze czytam wypracowanie uczniowskie.
Opisy miejsc płaskie , nie...