Po przeczytaniu Hotel Babylon, wybrałam ta książkę właściwie w ciemno. Gdzie była zasada ograniczonego zaufania"???
Nie wiem czy to wina tematyki, czy może Pani Edwards-Jones nie umiała w jakiś bardziej interesujący sposób ukazać płytkiego "Świata Mody"? A może o to chodziło, że tam tak naprawdę nie ma nic więcej niż tylko zalani, naćpani projektanci ubierający zalane, naćpane anorektyczne modelki na środkach przeczyszczających? Jeżeli faktycznie taki był zamysł autorki - gratuluję! Mnie osobiście jeszcze bardziej utwierdziła w przekonaniu, że w tym "gustownym, dobrze ubranym świadku", nie mam miejsca dla ludzi, którzy w życiu mają jakieś większe ambicje niż pozować do zdjęć w wypożyczonych ciuchach i odprężać się za pomocą "kresek z białego proszku". I jedyne co boli, to to, że im jeszcze za to płacą. I to jak... No cóż. Nikt nie twierdzi, że Świat jest sprawiedliwy.
Od Hotelu Babylon z pewnością Autorka nie straciła umiejętności "lekkiego pisania". Ale czegoś zdecydowanie brakuje...
Chociaż już teraz znacznie ostrożniej będę podchodzić do kolejnych odsłon Babylonu, nie tracę wiary, że to wszytko wina tematu, nie Autorki. W końcu z pustego i Salomon nie naleje.

Po przeczytaniu Hotel Babylon, wybrałam ta książkę właściwie w ciemno. Gdzie była zasada ograniczonego zaufania"???
Nie wiem czy to wina tematyki, czy może Pani Edwards-Jones nie umiała w jakiś bardziej interesujący sposób ukazać płytkiego "Świata Mody"? A może o to chodziło, że tam tak naprawdę nie ma nic więcej niż tylko zalani, naćpani projektanci ubierający zalane,...