Książkę wydano w 2009 roku i jest to pozycja niewielka objętościowo. Liczy zaledwie 36 stron. Jest przeznaczona raczej dla młodszych czytelników, lecz z opowieści wiem, że chętniej sięgają po nią nastoletni chłopcy. Tytuł jest kontrowersyjny (do pary wydano także "Wielką księgę cipek", ale nie mogłam jej dostać) i chyba to, w połączeniu z brzydką okładką sprawiło, że choć wiedziałam o książce, to wcześniej naprawdę nie chciałam po nią sięgnąć.

Realia książki odnoszą się do Szwecji, która to słynie z liberalności i nachalnej, w oczach przeciętnego Polaka, edukacji seksualnej. Zatem publikowanie w Polsce czegoś takiego wydaje się ryzykowne. Autorzy uzasadniają powstanie książki tym, że w programach edukacji seksualnej brakuje informacji o tytułowym siusiaku.

Na małej powierzchni zamieszczono liczne ilustracje, które miały być żartobliwe, ale też dosłownie wyjaśniają opisywane właśnie treści. Tekstu jest niewiele, ale tematów porusza się wiele. Młody czytelnik dowie się o erekcjach nocnych i odruchowych, prawidłowych wymiarach członka, a nawet jak zakłada się prezerwatywę. Zmieściły się nawet ciekawostki o źródłosłowie terminu "testament" i kwocie, na jaką ubezpieczył swojego siusiaka Jagger. Autorzy w pewien sposób modelują też postawę czytelnika zamieszczając wymyślone krótkie "listy do redakcji" zawierające różne pytania, czym przekonują, że takie pytania zadawać wolno, a może nawet powinno się. Na końcu jest słowniczek specjalistycznych terminów.

Zastanawiałam się, czy książkę taką dałabym własnemu dziecku i rozumiem rozterki matek, którymi dzieliły się one, gdy książka weszła na rynek wydawniczy. Pojawiają się w głowie pytania o to, czy to nie za dużo, nie za wcześnie, czy te penisy na okładce na pewno są potrzebne... Najrozsądniejsze wydaje się jakieś omówienie tej książki razem z dzieckiem. Skoro trudno o "tych sprawach" razem rozmawiać, to może łatwiej jest kupić taką książkę i potraktować ją jako pretekst do rozmowy (akurat robienia w tym wypadku akcji "poczytaj mi rodzicu" nie uważam za dobry pomysł).

Przypomniały mi się czasy mojego dojrzewania, kiedy z różnymi książkami (które szczęśliwie w domu akurat były!) chowałam się po kątach bardzo pilnie zapoznając się z ich treścią. Bardzo dobrze zapamiętałam zawarte tam informacje. Gdybym w swoim dzieciństwie przeczytała taką książkę, na pewno na długo bym ją zapamiętała, tylko nie wiem czy nie byłabym nieco zszokowana i zmieszana. Z pewnością chciałabym o tym potem z kimś dorosłym pogadać.

Książkę wydano w 2009 roku i jest to pozycja niewielka objętościowo. Liczy zaledwie 36 stron. Jest przeznaczona raczej dla młodszych czytelników, lecz z opowieści wiem, że chętniej sięgają po nią nastoletni chłopcy. Tytuł jest kontrowersyjny (do pary wydano także "Wielką księgę cipek", ale nie mogłam jej dostać) i chyba to, w połączeniu z brzydką okładką sprawiło, że choć...