„Człowiek bez psa” Håkana Nessera, chociaż opisany jest jako kryminał, ma bardzo mało wspólnego z tym gatunkiem. Treść rzeczywiście obraca się wokół zbrodni, ale śledztwom, jak wypadałoby przy typowym kryminale, zajmuje bardzo niewiele miejsca. Ale, jak napisałam, zbrodnia jest osią całej powieści. Dla mnie „Człowiek bez psa” jest przede wszystkim powieścią psychologiczną, i jako taka bardzo mi się spodobała. Napisana na sposób skandynawski, więc z powolną akcją, nielicznymi wydarzeniami, ale z dobrze wykreowanym i bohaterami. I za to powieść dostaje siedem gwiazdek, może i byłaby ósma, gdyby nie pewne pominięcie w końcówce książki, gdzie czytelnik musi domyślać się przebiegu wydarzeń- niby nic trudnego- ale wystarczyłoby kilka zdań, aby poznać przebieg wydarzeń według autora. Poza tym jestem stanowczo na tak- mam zamiar kontynuować serię w najbliższym czasie, do tego stopnia czuje się zachęcona pierwszym tomem.

„Człowiek bez psa” Håkana Nessera, chociaż opisany jest jako kryminał, ma bardzo mało wspólnego z tym gatunkiem. Treść rzeczywiście obraca się wokół zbrodni, ale śledztwom, jak wypadałoby przy typowym kryminale, zajmuje bardzo niewiele miejsca. Ale, jak napisałam, zbrodnia jest osią całej powieści. Dla mnie „Człowiek bez psa” jest przede wszystkim powieścią psychologiczną,...