7/10 – BARDZO DOBRY

Na całym świecie w niewyjaśnionych okolicznościach zaczynają ginąć kobiety i mężczyźni, a tym co ich łączy jest tajemnicze znamię na plecach. Wygląda na to, że ofiarami mordercy są „dobrzy ludzie” – wszyscy udzielają się w akcjach humanitarnych lub działają na rzecz ludzkości. Prowadzący śledztwo włoski policjant łącząc fakty, dochodzi do wniosku, że kolejna zbrodnia może zostać popełniona w Danii. Sprawa trafia w ręce doświadczonego negocjatora Nielsa Bentzona, który ma za zadanie odszukać potencjalne ofiary i ostrzec je przed grożącym im niebezpieczeństwem. Tylko kim są ci dobrzy ludzie? Jak ich zidentyfikować? W prowadzeniu śledztwa Bentzonowi pomaga genialny astrofizyk Hannah Lund, która odkrywa niezwykle precyzyjny wzór popełnianych zbrodni. Wszystko wskazuje na to, że do ukończenia dzieła zostały jeszcze tylko dwa morderstwa, a jedno z nich na pewno zostanie popełnione w Kopenhadze.

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy patrząc na okładkę tej książki, to znajdujący się pod jej tytułem napis, który głosi, że mamy do czynienia z thrillerem filozoficznym. Nie psychologicznym, do jakich zdążyłem się już przyzwyczaić, ale właśnie filozoficznym. Nie za bardzo wiedziałem jak mam to postrzegać, ale jednocześnie uznałem, że to ciekawy pomysł, szansa na coś nowego, oryginalnego. I faktycznie w wielu aspektach tak właśnie jest. Rzadko się bowiem zdarza, aby w powieści kryminalnej sednem śledztwa nie było ściganie zabójcy, a poszukiwanie jego potencjalnej ofiary. Uwagę przyciąga również niezwykle skomplikowana intryga, która charakteryzuje się sporą liczbą nawiązań do religii (szczególnie żydowskiego Talmudu), filozofii czy też nauki. Czytając tę książkę, można więc przyswoić kilka ciekawostek z każdej z wymienionych dziedzin. Co więcej „Ostatni dobry człowiek” to również całkiem intrygująca dysputa na temat dobra i zła. Czym są? Jak je zdefiniować? Czy czyniąc zło, można się przysłużyć dobru? Warto zweryfikować swój pogląd na te sprawy i samemu spróbować udzielić odpowiedzi. Jak wspomniałem wcześniej intryga jest dość skomplikowana, a w pewnym momencie doszedłem do wniosku, że być może nawet trochę przekombinowana. Mniej więcej od połowy książki zacząłem się zastanawiać, jak autorom uda się wybrnąć z tak pogmatwanej fabuły. Nieustannie nurtowało mnie pytanie jakie będzie zakończenie tej powieści. W końcu zrozumiałem, że w dużej mierze to właśnie od niego będzie zależała moja ostateczna ocena. Drugą cześć tej książki czytałem więc z obawą, że mogę srodze się zawieść, szczególnie, że jej klimat ewoluował z klasycznego thrillera w stronę metafizyki. Ostatecznie jednak okazało się, że nie było źle. Obyło się bez wielkich fajerwerków, ale najważniejsze, że wszystko całkiem sensownie spięło się w spójną, jednolitą całość.

„Ostatni dobry człowiek” to oryginalny thriller, który dzięki otaczającej go aurze tajemnicy oraz upchniętej w krótkie dynamiczne rozdziały szybkiej akcji czyta się bardzo przyjemnie. Dużym plusem był dla mnie fakt, że niemal do samego końca nie byłem w stanie przewidzieć jego zakończenia. Inteligentny dreszczowiec, który daje też nieco do myślenia. Polecam.

7/10 – BARDZO DOBRY

Na całym świecie w niewyjaśnionych okolicznościach zaczynają ginąć kobiety i mężczyźni, a tym co ich łączy jest tajemnicze znamię na plecach. Wygląda na to, że ofiarami mordercy są „dobrzy ludzie” – wszyscy udzielają się w akcjach humanitarnych lub działają na rzecz ludzkości. Prowadzący śledztwo włoski policjant łącząc fakty, dochodzi do wniosku, że...