Ponowne siegnięcie po "Dziką kaczkę" Ibsena było spowodowane czystą ciekawością, jak człowiek po latach, gdyż jest to lektura w liceum, z innym doświadczeniem odczytuje ten dramat. I muszę szczerze przyznać, że zmuszanie młodych ludzi do interepretacji dzieła i odczytania jego głęgokiego symbolizmu w wieku parunastu lat, jest błędem. Każda lektura, co by to nie było, spotyka się z odrzuceniem tylko dlatego że w okresie buntu, po prostu odrzucamy to co jest nam narzucane. Ale wracając do dramatu, to nie sposób sie nie zgodzić kto jest "największym Norwegiem: wszechczasów. Ibsen napisał "Dziką kaczkę" zaraz po "Wrogu ludu", a odnosząc to jego biografii nie sposób nie dostrzec że hasło "wszystko albo nic" tak znaczące zarówno dla Gregersa Werlego, dra Tomasza Stockmana, jest tak ważne dla samego autora. On także chciał mówić spełeczeństwu prawdę, i tylko prawdę, bez względu na jej konsekwencje. Ale czy zawsze należy głosić prawdę? Czy wszyscy są zdolni do udźwignięcia ciężaru prawdy? oto jest podstawowy problem "Dzikiej Kaczki", która powszechnie jest uznawana za najwyższe osiągnięcie Ibsena w cyklu dramatów społeczno-obyczajowych, zapoczatkowanych "Podporami społeczeństwa"
W dramacie pojawia się apostoł prawdy w postaci Gregersa Werlego, idealista najczysteszej wody, który z zapałem kazdoniei zabiera się do porządkowania życia rodziny Ekdalów w imię bezinteresownej miłości prawdy. Jest uczciwy, ale życiowo niedoświadczony, wierząc że wystarczy wyjawić prawde aby wszystko nabrało sensu. Czy uchroni to rodzinę Ekdalów przed tragedią, czy tak naprawdę nie wolimy być oszukiwani? Oto pytania na które musicie, drodzy czytelnicy, znależć odpowiedź po przeczytaniu książki. POLECAM!!!!

Ponowne siegnięcie po "Dziką kaczkę" Ibsena było spowodowane czystą ciekawością, jak człowiek po latach, gdyż jest to lektura w liceum, z innym doświadczeniem odczytuje ten dramat. I muszę szczerze przyznać, że zmuszanie młodych ludzi do interepretacji dzieła i odczytania jego głęgokiego symbolizmu w wieku parunastu lat, jest błędem. Każda lektura, co by to nie było,...