To była piękna podróż, nie zapomnie ją nigdy. A tak na serio, ten typ narracji sprawił, że płynąłem z historią. Wulgarność była smakiem, który wg mnie był tu potrzebny. Polecam.

To była piękna podróż, nie zapomnie ją nigdy. A tak na serio, ten typ narracji sprawił, że płynąłem z historią. Wulgarność była smakiem, który wg mnie był tu potrzebny. Polecam.

Oh, shit.
Jeżeli powyższe sformułowanie Ciebie zbulwersowało, to nie powinieneś nie tylko czytać, a nawet brać „Udław się” do ręki. Chyba sam nie mogę się jeszcze otrząsnąć i pytam siebie „co to było?”
Pisana prostym, czasem topornym, językiem ujawnia w całej rozpiętości nonkonformizm Palahniuka i jego brak obawy przed sięganiem po tematy kontrowersyjne, a czasem wręcz odrażające dla wielu. Uprawia, jak na moje widzimisię, literacki performance. Chuck ma do siebie to, że albo będzie się go podziwiać albo przejawiać chęci do ukamienowania. Nie owija w bawełnę; powiedziałbym nawet, że jest do bólu dosadny i szczery w swoich wywodach i wydawać się może nadmiernie rubaszny bądź wulgarny.
Ponad tym dostajemy skomplikowaną historię człowieka, w której żart miesza się z powagą. Przy czym dosadnie odczuwa się pustkę i ból egzystencji głównego bohatera, dążącego odwiecznym tropem filozofów ku najbardziej zasadniczemu pytaniu o sens życia.
U Palahniuka wszystko ma sens.” Udław się”, będąca jednym z pierwszych jego dzieł, cechuje się większą prostotą ale widzimy ten specyficzny styl pisarza.
Nie czytaj. Jeżeli jednak już czytasz, to robisz to na własną odpowiedzialność. Może kiedyś sięgnę po kolejna jego pozycję, ale teraz muszę zatrzeć nieco w pamięci ślady po obecnie przeczytanej.

Oh, shit.
Jeżeli powyższe sformułowanie Ciebie zbulwersowało, to nie powinieneś nie tylko czytać, a nawet brać „Udław się” do ręki. Chyba sam nie mogę się jeszcze otrząsnąć i pytam siebie „co to było?”
Pisana prostym, czasem topornym, językiem ujawnia w całej rozpiętości nonkonformizm Palahniuka i jego brak obawy przed sięganiem po tematy kontrowersyjne, a czasem wręcz...

Co ja wlasnie przeczytalem? Ale koniec koncow podobało mi się. Szalona wycieczka.

Co ja wlasnie przeczytalem? Ale koniec koncow podobało mi się. Szalona wycieczka.

Wydaje mi się, że trzeba lubić ten chaos, szarżę i miszmasz Palahniuka. W ogólnym świecie, byłaby to powieść, jak w ww. opis książki. Ale nie jest. I to wyróżnia Chucka. I za to go lubię i lubię do niego wracać.

Wydaje mi się, że trzeba lubić ten chaos, szarżę i miszmasz Palahniuka. W ogólnym świecie, byłaby to powieść, jak w ww. opis książki. Ale nie jest. I to wyróżnia Chucka. I za to go lubię i lubię do niego wracać.

Chuck Palahniuk pisze tak dziwne książki, że ciężko je jakoś podsumować i ocenić. Odbijają się pomiędzy, tanim trochę szokowaniem, a trafnymi metaforami. Czytanie tego męczy, myli, miesza w głowie, zadziwia i zastanawia. Lecz, co kilkanaście stron mamy jakieś małe złoto - sprytną analogię, udany żart, czy złotą myśl. I dla tych krótkich fragmentów warto brnąć przez ten prawie, że bełkot.

Chuck Palahniuk pisze tak dziwne książki, że ciężko je jakoś podsumować i ocenić. Odbijają się pomiędzy, tanim trochę szokowaniem, a trafnymi metaforami. Czytanie tego męczy, myli, miesza w głowie, zadziwia i zastanawia. Lecz, co kilkanaście stron mamy jakieś małe złoto - sprytną analogię, udany żart, czy złotą myśl. I dla tych krótkich fragmentów warto brnąć przez ten...

Nie spodobała mi się ta powieść, zbyt wulgarna, zbyt dużo powtórzeń - irytujące "facet".

Nie spodobała mi się ta powieść, zbyt wulgarna, zbyt dużo powtórzeń - irytujące "facet".

7.5/10 Znowu nie przewidziałem zakończenia. W porównaniu do rozbitka było trochę lepiej bo główny bohater nie ewoluował tak drastycznie co mnie akurat podpasowalo bardziej.

7.5/10 Znowu nie przewidziałem zakończenia. W porównaniu do rozbitka było trochę lepiej bo główny bohater nie ewoluował tak drastycznie co mnie akurat podpasowalo bardziej.

Beznadziejna. Przeczytałam erujac się opiniami o zaskakującym zakończeniu. Zakończenie nie jest zaskakujące lecz oczywiste.

Beznadziejna. Przeczytałam erujac się opiniami o zaskakującym zakończeniu. Zakończenie nie jest zaskakujące lecz oczywiste.

wulgarna, dość osobliwa, ale momentami też zabawna i dająca do myślenia książka. Chociaż początkowo miałam duże wątpliwości czy to książka dla mnie, zawiera dosadne opisy które mogą jednak odrzucać, to bardzo szybko się ją czytało i z każdą kolejną stroną historia wydawała się bardziej złożona i ciekawsza.

wulgarna, dość osobliwa, ale momentami też zabawna i dająca do myślenia książka. Chociaż początkowo miałam duże wątpliwości czy to książka dla mnie, zawiera dosadne opisy które mogą jednak odrzucać, to bardzo szybko się ją czytało i z każdą kolejną stroną historia wydawała się bardziej złożona i ciekawsza.

,,Narkotyki, objadanie się, alkohol czy seks to po prostu różne środki do osiągnięcia spokoju. Do ucieczki od tego, co wiemy.”

Wszystko co obrzydliwe przyjemne i piękne pojawia się na kartach tej historii, pokazuje coś z czym nigdy nie chcielibyśmy się zetknąć, ale spotykamy się z tym na ulicy naszego miasta.

Powiedzieć że seksoholik z zaburzeniami jest nie do czytania czy człowiek z barwną historią nie zasługuje na uznanie jest mylne, książka pokazuje dużo prawdy o życiu, pomaga zrozumieć środowisko i jak wygląda społeczeństwo, uczucia ból i cierpienie.

jest ciężka można ją porzucić po pierwszej stronie, ale ci który lubią odkrywać tajemnice dziwnych książek na pewno zajdą coś dla siebie.

,,Narkotyki, objadanie się, alkohol czy seks to po prostu różne środki do osiągnięcia spokoju. Do ucieczki od tego, co wiemy.”

Wszystko co obrzydliwe przyjemne i piękne pojawia się na kartach tej historii, pokazuje coś z czym nigdy nie chcielibyśmy się zetknąć, ale spotykamy się z tym na ulicy naszego miasta.

Powiedzieć że seksoholik z zaburzeniami jest nie do czytania...