Leo Kessler to pseudonim angielskiego pisarza Charlesa Whitinga. W czasie II wojny światowej służył w armii alianckiej w jednostkach zwiadowczych. Doświadczenia i obserwacje z tego okresu wykorzystywał później w swej działalności literackiej. W sumie spod jego pióra wyszło kilkaset pozycji. Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę Leo Kesslera to moje pierwsze spotkanie z tym autorem i drugie z wydawnictwem Erica. Po przygodzie z poprzednią pozycją tej oficyny, świetną powieścią autorstwa Tomasza Stężały - Porucznicy 1939, siadałem do lektury z bardzo pozytywnym nastawieniem i dużymi oczekiwaniami. Szczególnie, że recenzowana książka jest pierwszą częścią bestsellerowej serii opisującej wojenne losy Batalionu Szturmowego SS ‘Wotan’.
Fabuła dzieli się wyraźnie na dwa wątki, które splatają się w końcowych partiach powieści. Pierwszy z nich to szpiegowsko-wywiadowcza historia opowiadająca starania dwóch angielskich agentów zmierzające do zdobycia niemieckiej maszyny szyfrującej, Enigmy. Podróż przez Niemcy, akcja zdobycia maszyny i późniejsza ucieczka przez tereny pogrążonej w wojnie Polski pełna jest przeszkód, które dwaj agenci pokonują dzięki wrodzonej odwadze i sprytowi. Druga nitka fabuły plecie się wokół historii powstania i pierwszych działań Batalionu Szturmowego SS ‘Wotan’. Obserwujemy etap powstawania jednostki, szkolenia i pierwsze akcje wojenne. Jedną z nich jest udział w gliwickiej prowokacji a potem flesze z działań frontowych i akcja specjalna podczas walk o zdobycie Warszawy.
Przyjrzyjmy się jaśniejszej stronie medalu. Książka potraktowana jako sensacyjny akcyjniak luźno osadzony w przedstawianej rzeczywistości w zasadzie spełnia wymagania gatunku. Dużo się dzieje, miejsca na refleksje, opisy i przyrodę niewiele, finty, plany i przeciwdziałania, spiski i kontr-spiski, nagromadzenie wysoce nieprawdopodobnych wydarzeń, sceny jak z filmów sensacyjnych klasy B oddane dość plastycznie. Komuś ze szkolną wiedzą na temat historii książka może odpowiadać i dostarczać umiarkowanej przyjemności jako, że sposób pisania Kesslera pozwala wciągnąć się w akcję. Choć trudno jednoznacznie wypowiedzieć się na temat sprawności językowej autora ze względu na jakość tłumaczenia, o czym za chwilę.
Niestety każdy medal ma dwie strony. Z punktu widzenia historyka świat przedstawiony w powieści ma bardzo niewiele wspólnego z prawdą historyczną i ówczesną rzeczywistością. W zasadzie prawdziwe są ramy na których rozpięty jest nieprawdziwy obraz. Koncepcja i sposób zdobycia Enigmy jest tak oderwany od rzeczywistości, jak to tylko możliwe. Rażą również pozbawione logicznych podstaw zachowania pary szpiegów tudzież innych postać.
Osobną sprawą jest jakość tłumaczenia. Z przykrością muszę stwierdzić, że tłumacz bezdyskusyjnie nie nadaje się do pracy, którą wykonuje. Nie rozumie odmienności lingwistycznych, nie zna idiomów i korespondujących ze sobą związków frazeologicznych czy konstrukcji semantycznych. Plagą materiału są kalki językowe posunięte do tego stopnia, że często zmieniają sens pierwotnych zdań. Mnogość tych błędów powoduje, że warstwa językowa powieści przysparza czytelnikowi wielu nieprzyjemnych wrażeń.
Dopełnieniem językowej katastrofy jest praca korektorki tekstu. Wydaje się, że w zasadzie nie wykonała swojej pracy w ogóle, a nawet jeśli, to w bardzo ograniczonym stopniu. Z jednej strony mamy pozostawione błędy wynikające z fatalnego tłumaczenia, z drugiej uzupełnione garścią rozsypanych po tekście literówek. Podobne problemy występowały w Porucznikach 1939, książce gdzie za korektę odpowiedzialna była ta sama osoba. Naturalnie skala zjawiska była znacznie mniejsza, bo Tomasz Stężała pisze dobrze, dba o szczegóły i nikt mu tego nie popsuł tłumaczeniem. Wydawnictwo powinno przemyśleć sprawę i w kolejnych wydawanych pozycjach wyeliminować powyższe problemy. W tej chwili podcina gałąź na której siedzi.
Banalna, mało logiczna fabuła, nierzetelność historyczna i niechlujność językowa spowodowały, że mocno zawiodłem się na tej książce. Przykro rzec, ale nie mogę z czystym sumieniem polecić tej pozycji. Mam nadzieję, że następnym razem będzie lepiej.

3/10

Recenzja pierwotnie zamieszczona na portalu szortal.com

Leo Kessler to pseudonim angielskiego pisarza Charlesa Whitinga. W czasie II wojny światowej służył w armii alianckiej w jednostkach zwiadowczych. Doświadczenia i obserwacje z tego okresu wykorzystywał później w swej działalności literackiej. W sumie spod jego pióra wyszło kilkaset pozycji. Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę Leo Kesslera to moje pierwsze spotkanie z tym...

Pierwsza część przygód kompanii SS Wotan. Przy jej ocenie wahałem się pomiędzy przeciętną a dobrą. W końcu postawiłem na tą wyższą (dla zachęty:) Irytować mogą dialogi niemieckich żołnierzy. Czy wszyscy niemieccy żołnierze w 1939 r myśleli tylko o "dupach i cyckach", czy nie potrafili złożyć zdania bez inwektyw?
Mam nadzieję że następne części okażą się lepsze.

Pierwsza część przygód kompanii SS Wotan. Przy jej ocenie wahałem się pomiędzy przeciętną a dobrą. W końcu postawiłem na tą wyższą (dla zachęty:) Irytować mogą dialogi niemieckich żołnierzy. Czy wszyscy niemieccy żołnierze w 1939 r myśleli tylko o "dupach i cyckach", czy nie potrafili złożyć zdania bez inwektyw?
Mam nadzieję że następne części okażą się lepsze.

Czegoś więcej spodziewałam się po tej książce. Szczerze mówiąc myślałam, że znajdę w niej więcej elementów dokumentu niż tylko powieściową fikcję literacką. Kilka przeplatających się wątków i masa postaci, które umykają i gubią się w całości powieści. Język zbliżony do tego jakiego używają teraz Amerykanie w Afganistanie, ale na pewno nie Niemcy w 1939 roku. Do tego fatalna korekta redakcyjna: literówki, ucięte końcówki i powtórzenia zdarzają się niemal na każdej stronie. Jest jednak w tej powieści i trochę realizmu, jak szczegółowy opis brutalnych przesłuchań przez Gestapo. Poza tym nawet niezła akcja.

Czegoś więcej spodziewałam się po tej książce. Szczerze mówiąc myślałam, że znajdę w niej więcej elementów dokumentu niż tylko powieściową fikcję literacką. Kilka przeplatających się wątków i masa postaci, które umykają i gubią się w całości powieści. Język zbliżony do tego jakiego używają teraz Amerykanie w Afganistanie, ale na pewno nie Niemcy w 1939 roku. Do tego fatalna...

O twórczości autora kolejnej książki którą mam zamiar zrecenzować słyszałam bardzo dużo. Były to zarówno pochlebne opinie jak i te niepochlebne. Wybierając z oferty wydawnictwa książkę autorstwa Leo Kesslera pod tytułem „Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę” chciałam koniecznie zapoznać się z twórczością tego Pana.

Akcja powieści toczy się w 1939 roku. Głównym bohaterem powieści jest Kapitan Fflukes i jego towarzysz Bull. Świat znajduje się w cieniu wydarzeń,które zwiastują wybuch II wojny światowej. Hitler i jego żołnierze szukają już tylko pretekstu do rozpoczęcia walk,które mają doprowadzić do zapanowania przez Niemcy nad światem. W książce zostały nam przedstawione dwie historii: agentów angielskich którzy mają za zadanie odnaleźć niemiecką maszynę szyfrującą o nazwie Enigma oraz działania Batalionu Szturmowego SS Wotan który ma za zadanie przeprowadzić prowokacje w radiostacji w Gliwicach.

Jak zakończą się te dwie historie? Czy Fflukesowi uda się odnaleźć Enigmę? Dlaczego tak bardzo zależy mu na tej maszynie? Jak przebiegnie akcja przeprowadzenia prowokacji w Gliwicach? Jak potoczą się losy bohaterów?

Tego wszystkiego możecie się dowiedzieć sięgając po książkę Leo Kesslera pod tytułem „Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę”.

Po książkę sięgnęłam z dużą rezerwą. Lubię historię i książki historyczne,ale gdy sięgałam po tę książkę miałam pewne obawy,które niestety się sprawdziły. Książka według mnie jest przeznaczona dla naprawdę zagorzałych miłośników historii do których ja za bardzo niestety nie należę. Książkę czytało mi się dobrze,jednak czasami miałam myśli aby ją odłożyć. Po pewnym czasie książka spodobała mi się i zaczęła wciągać bez reszty. Książka jest podzielona na 5 ksiąg, z czego każda księga jest jeszcze podzielona na rozdziały. Tak jak wspomniałam na początku podczas czytania nudziłam się,jednak później akcja zaczęła nabierać tempa. Autor posługuje się ciekawym i barwnym językiem. Według mnie język nie jest trudny i powinien być zrozumiały dla każdego czytelnika. Główny bohater jest ciekawą i bardzo intrygująca postacią,którą nie do końca możemy zrozumieć. Jest bardzo specyficzny. Autor posłużył się także licznymi opisami.

Ja niestety nie będę fanką tego autora. Jak dla mnie pisze on ciężko. Nie wiem jak to określić,ale czytałam już wiele książek historycznych i jeszcze żadna nie przychodziła mi z taką trudnością. Jednak muszę przyznać,że pomysł na fabułę książki jest bardzo ciekawy i sama fabuła oraz wartka akcja wciąga czytelnika bez reszty. Mamy ochotę wiedzieć co stanie się dalej.

Podsumowując książkę serdecznie polecam wszystkim którzy są pasjonatami historii i chcą poznać ciekawą historię,która została przedstawiona w powieści oraz wszystkim fanom twórczości Leo Kesslera.

O twórczości autora kolejnej książki którą mam zamiar zrecenzować słyszałam bardzo dużo. Były to zarówno pochlebne opinie jak i te niepochlebne. Wybierając z oferty wydawnictwa książkę autorstwa Leo Kesslera pod tytułem „Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę” chciałam koniecznie zapoznać się z twórczością tego Pana.

Akcja powieści toczy się w 1939 roku. Głównym bohaterem...

To pierwsza książka Kesslera z którą miałam przyjemność się spotkać.
Ciekawa byłam czy w równym stopniu dorasta do twórczości Hassela czy znajdę tu twardość wypowiedzi, bez kamuflarzu.
I znalazłam książkę pełną wojskowego smaku, pełną przemyśleń, intryg i przemilczeń. Książkę, w której króluje bezlitosny diabeł w każdym z żołnierzy, w której sytuacja zmusza do niewiarygodnych działań..
„Człowiek człowiekowi wilkiem..”
powiedziałby Edward Stachura
Lecz czy w dzisiejszych czasach nie znajdziemy takiej osoby, która bez broni zaszkodziłaby drugiemu człowiekowi bez cienia skrupułów??
Mała wojna toczy się nawet w narodzie gdzie panuje pokój.
Pięć ksiąg Kesslera bo na tyle dzieli się jego dzieło z pewnością zaskoczy niejednego czytelnika barwnością wypowiedzi, tempem akcji oraz znakomitym odzwierciedleniem żołnierskiej służby.
Myślę, że twórczość Hassela jak i Kesslera na długo pozostanie w moim umyśle oznaczona piętnem doskonałej twórczości nie tylko dla mężczyzn, bowiem wbrew opinii społecznej, kobiety nie tylko są delikatne, ale i doskonale przystosowują wiedzę wojenną, dlatego poznanie tak wyśmienitych autorów dodatkowo wzbogacają naszą wiedzę.. a potem już nic więcej tylko pragnąć więcej i więcej..

To pierwsza książka Kesslera z którą miałam przyjemność się spotkać.
Ciekawa byłam czy w równym stopniu dorasta do twórczości Hassela czy znajdę tu twardość wypowiedzi, bez kamuflarzu.
I znalazłam książkę pełną wojskowego smaku, pełną przemyśleń, intryg i przemilczeń. Książkę, w której króluje bezlitosny diabeł w każdym z żołnierzy, w której sytuacja zmusza do...

Nie mogę podejść bez małego zniechęcenia do książek, które opowiadają o historii. Jest to dziwne, bo przecież nie mam na co narzekać. Jednak okazało się, że czas spędzony nad lekturą był bardzo przyjemny. Opowieść jest podzielona na pięć ksiąg, a te z kolei na rozdziały. Czyta się je bardzo szybko. Tematyka z pewnością nie służy ogólnemu odprężeniu i wejściu do krainy marzeń, ale pokazuje nam coś realnego. Wtrącę, że czas II wojny światowej to moje ulubione (jeżeli można tak to nazwać) tematy, które przerabiam na lekcjach. Język z pewnością nie powinien sprawić nikomu problemów, jest prosty w odbiorze. Akcja nie dłuży się, nie przeciąga w nieskończoność. Jest to dużym plusem, bo sprawia, że czytelnik przez cały czas jest zaskakiwany czymś nowym. Nawet, gdy trafi się rozdział, który nie przypada do gustu odbiorcy, da się przeczytać te kilka stron i następnie wpaść w trans i śledzenie kroków poszczególnych bohaterów z wypiekami na twarzy. Jednym błędem (z mojej strony) jest małe skupienie na bohaterach. Oczywiście, kojarzę poszczególne postaci, ale nie potrafiłabym opisać ich zbyt wyraziście. Wierzę, że głównym celem książki było skupienie się na wydarzeniach, a nie na ludziach. Każdy miał swoje cechy, wyróżniające go z tłumu.

Książkę mogę polecić wszystkim. Nie należę do osób, które interesują się w znacznym stopniu historią. Jednak to nie przeszkadzało mi w świetnym spędzeniu czasu poświęconego tej lekturze. Nawet ci, którzy nie wspominają dobrze książek, mówiących o dawnych wydarzeniach (chociaż w minimanym stopniu opartych na faktach) powinni przeczytać Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę. Może to zmieni w jakimś stopniu nastawienie kogokolwiek do książek o historii.

Nie mogę podejść bez małego zniechęcenia do książek, które opowiadają o historii. Jest to dziwne, bo przecież nie mam na co narzekać. Jednak okazało się, że czas spędzony nad lekturą był bardzo przyjemny. Opowieść jest podzielona na pięć ksiąg, a te z kolei na rozdziały. Czyta się je bardzo szybko. Tematyka z pewnością nie służy ogólnemu odprężeniu i wejściu do krainy...

Fani literatury wojennej, II Wojny Światowej i wciągających powieści historycznych – oto i książka dla Was. Leo Kessler (wł. Charles Whiting) w swojej najnowszej powieści historycznej „Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę” opisuje jeden z najważniejszych momentów II Wojny Światowej – jej początek.

Cofnijmy się w czasie o 72 lata. Mamy ciepłe lato, lecz niestety chmury nad Europą są wręcz czarne i burzowe. Widmo zbliżającej się wojny jest wręcz namacalne. Hitler wraz ze swoimi doradcami obmyślają najróżniejsze plany rozpoczęcia wojny, która doprowadzi ich do objęcia całkowitej władzy nie tylko nad państwami europejskimi, ale i nad całym światem. 31 sierpnia 1939 roku Niemcy decydują się na przeprowadzanie „prowokacji gliwickiej”, która na ich nieszczęście nie odniosła przewidywanych skutków. Następnie rozpoczyna się „kampania wrześniowa” czyli atak III Rzeszy a następnie ZSRR na Polskę. 28 września kapituluje Warszawa, co oznacza koniec oficjalnego państwa Polskiego.


[ Ciąg dalszy recenzji: http://miqaisonfire.wordpress.com/2011/11/06/94-blitzkrieg-1939-marsz-na-warszawe-leo-kessler/ ]

Fani literatury wojennej, II Wojny Światowej i wciągających powieści historycznych – oto i książka dla Was. Leo Kessler (wł. Charles Whiting) w swojej najnowszej powieści historycznej „Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę” opisuje jeden z najważniejszych momentów II Wojny Światowej – jej początek.

Cofnijmy się w czasie o 72 lata. Mamy ciepłe lato, lecz niestety chmury nad...

„Może wysyłam cię na śmierć, Hannay, dobry Boże, cóż to za przeklęta jest misja”.
To już trzecia, znakomita powieść Leo Kesslera, z którą miałem okazję się zapoznać. Kolejna poruszająca historia o tym, iż w wojnie nie ma nic romantycznego, patetycznego czy bohaterskiego. Jak by ją nie ująć, nadal pozostaje bezprzykładnym ZŁEM, zaś śmierć dotyka wszystkich jednakowo.
Akcja książki toczy się dwutorowo.
Z jednej strony obserwujemy zmagania dwóch agentów angielskiego wywiadu próbujących za wszelka cenę zdobyć egzemplarz maszyny szyfrującej Enigma. Już wkrótce okazuje się jednak, iż w nazistowskim totalitarnym i policyjnym państwie zadanie to graniczy z samobójstwem. Co gorsza w wypadku powodzenia misji, jedyna droga ucieczki wiedzie przez ambasadę brytyjską w Warszawie, a….. czas ucieka.
Zbliża się 1 września 1939 roku….
Z drugiej strony, śledzimy losy oficerów i żołnierzy batalionu szturmowego SS „Wotan” przygotowującego się, a później biorącego udział w inwazji na Polskę. Stanowić będą oni również wsparcie dla oficerów Gestapo ścigających angielskich uciekinierów.
Ich losy skrzyżują się w sercu umierającej polskiej stolicy, otoczonej przez nieprzyjaciela, atakowanej z lądu i powietrza, skąpanej w ogniu i osnutej dymem. Wśród ruin i zgliszczy płonącej Warszawy rozegra się ostatni akt dramatu.
Tu nie będzie litości i poszanowania międzynarodowych konwencji.
Rozkaz jest jasny… ZABIĆ !!!
Znakomita fabuła, wciągająca intryga, mocna i dynamiczna akcja. Napięcie utrzymujące się do pierwszej do ostatniej strony. Po raz kolejny Leo Kassler udowadnia nam że jest mistrzem tego rodzaju wojennych historii.
To naprawdę kawał dobrej męskiej powieści.
Gorąco polecam!!!

„Może wysyłam cię na śmierć, Hannay, dobry Boże, cóż to za przeklęta jest misja”.
To już trzecia, znakomita powieść Leo Kesslera, z którą miałem okazję się zapoznać. Kolejna poruszająca historia o tym, iż w wojnie nie ma nic romantycznego, patetycznego czy bohaterskiego. Jak by ją nie ująć, nadal pozostaje bezprzykładnym ZŁEM, zaś śmierć dotyka wszystkich jednakowo.
Akcja...

Beznadzieja. Strasznie wulgarna, nie da się czytać. Niemiec to jednak Niemiec.

Beznadzieja. Strasznie wulgarna, nie da się czytać. Niemiec to jednak Niemiec.