Bardzo dobrze zapowiadająca się seria kryminalna. Ciekawa fabuła, interesujący bohaterowie, chociaż nazwisko pani koroner uwiera mnie cały czas. Ciekawa jestem, jak ułoży się dalsza współpraca pani doktor i Pete Marina.

Bardzo dobrze zapowiadająca się seria kryminalna. Ciekawa fabuła, interesujący bohaterowie, chociaż nazwisko pani koroner uwiera mnie cały czas. Ciekawa jestem, jak ułoży się dalsza współpraca pani doktor i Pete Marina.

Poznajemy panią koroner Kay Scarpetta i detektywa Morino. Ich trudny początek współpracy owocuje sukcesem . Oboje nabierają do siebie szacunku i zaufania w pracy,to zapowiada zgrany choć niełatwy duet charakterów.

Poznajemy panią koroner Kay Scarpetta i detektywa Morino. Ich trudny początek współpracy owocuje sukcesem . Oboje nabierają do siebie szacunku i zaufania w pracy,to zapowiada zgrany choć niełatwy duet charakterów.

Bardzo dobra książka, pewnie zapowiadająca dobrą serię, ale ja skończyłam na pierwszym tomie, bo nie mogłam wprost znieść, że główna postać nazywa się Skarpeta. Przerosło mnie to najwyraźniej ;)

Bardzo dobra książka, pewnie zapowiadająca dobrą serię, ale ja skończyłam na pierwszym tomie, bo nie mogłam wprost znieść, że główna postać nazywa się Skarpeta. Przerosło mnie to najwyraźniej ;)

Okryłam serię dzięki znajomym. Ciekawy, dobrze pomyślany kryminał. Polecam

Okryłam serię dzięki znajomym. Ciekawy, dobrze pomyślany kryminał. Polecam

Bardzo dobrze czytało mi się książkę pani Cornwell. Fabuła przyzwoita, polubiłam głównych bohaterów Kay Scarpettę i burkliwego Peta Morino. Książka napisana tak jak lubię, dużo kryminału a mniej wątków obyczajowych z życia prywatnego pani koroner i sierżanta. Trochę mnie tylko zaskoczyła wiedza dziesięciolatki o hakowaniu komputerów. Tym bardziej , że książka ma już ponad dwadzieścia lat. Dzisiaj może by mnie to nie zdziwiło ale wówczas.... Niemal na każdej stronie coś się dzieje, nowe fakty, nowe ślady , nowe poszlaki i pomysły na rozwiązanie morderczej zagadki. Szukam kolejnej części cyklu.

Bardzo dobrze czytało mi się książkę pani Cornwell. Fabuła przyzwoita, polubiłam głównych bohaterów Kay Scarpettę i burkliwego Peta Morino. Książka napisana tak jak lubię, dużo kryminału a mniej wątków obyczajowych z życia prywatnego pani koroner i sierżanta. Trochę mnie tylko zaskoczyła wiedza dziesięciolatki o hakowaniu komputerów. Tym bardziej , że książka ma już ponad...

Bardzo udane pierwsze spotkanie z autorką. Seria kryminalna z patolog w roli głównej, detektyw bez problemów z piciem, szybka akcja i powiązanie sprawy kryminalnej z życiem osobistym głównej bohaterki (co mnie osobiście bardzo wciąga). Polecam.

Bardzo udane pierwsze spotkanie z autorką. Seria kryminalna z patolog w roli głównej, detektyw bez problemów z piciem, szybka akcja i powiązanie sprawy kryminalnej z życiem osobistym głównej bohaterki (co mnie osobiście bardzo wciąga). Polecam.

Ciekawy pomysł. Bardzo mi zgrzytał wątek z 10-letnią siostrzenicą, specem od komputerów wszelakich. Denerwująca postać. Autorka mogła dać jej chociaż z 15 lat.

Ciekawy pomysł. Bardzo mi zgrzytał wątek z 10-letnią siostrzenicą, specem od komputerów wszelakich. Denerwująca postać. Autorka mogła dać jej chociaż z 15 lat.

Pierwsza cześć cyklu, mimo, że nie jest jakąś genialną powieścią daje wstęp ku ciekawej serii. Chętnie sięgnę po następne. W ów historii widać archaizm rozwiązywania kryminalnych spraw - w końcu powieść została napisana w 1990 roku - jednak można z czystej ciekawości, jak kiedyś działały trybiki maszyny rozwiązywania podobnych spraw. Od połowy książki tempo przyśpiesza, by dojść do finału, który trochę rozczarowuje - brak adrenaliny podczas czytania. Schematycznie rozwiązywana sprawa nie kłuje zbytnio w oczy. Ogromny minus za brak aspektu psychologicznego seryjnego mordercy - dlaczego zabijał? Jakie miał doświadczenia życiowe, które skłoniło go do czegoś takiego? Ogólnie książka dobra i zachęca czytelnika do zapoznania się z kolejnymi częściami cyklu.

Pierwsza cześć cyklu, mimo, że nie jest jakąś genialną powieścią daje wstęp ku ciekawej serii. Chętnie sięgnę po następne. W ów historii widać archaizm rozwiązywania kryminalnych spraw - w końcu powieść została napisana w 1990 roku - jednak można z czystej ciekawości, jak kiedyś działały trybiki maszyny rozwiązywania podobnych spraw. Od połowy książki tempo przyśpiesza, by...

Bardzo dobrze się czyta, pomimo odstępu czasu - 1990 r. Nawet nie wyczuwany jest aż nadto brak technologii ( poza brakiem komórek :).
Ciekawa, dobra w odbiorze, polecam.

Bardzo dobrze się czyta, pomimo odstępu czasu - 1990 r. Nawet nie wyczuwany jest aż nadto brak technologii ( poza brakiem komórek :).
Ciekawa, dobra w odbiorze, polecam.

"Post mortem" to mój pierwszy kontakt z twórczością Patricii Cornwell.
Jak na pozycję otwierającą wyjątkowo długi i do dziś kontynuowany cykl to jest to powieść całkiem niezła i zapowiadająca, że być może dalej będzie jeszcze lepiej.
Oczywiście, na dzisiejszy odbiór musi mieć wpływ fakt, że książka powstała w 1990 r i w odniesieniu np. do opisywanych technik kryminalistycznych razi archaizmem.
Fabuła nie jest może zbyt oryginalna, ale za to ma bardzo zwartą, gęstą formę i jest pozbawiona jakichkolwiek dłużyzn. Również główna bohaterka o wdzięcznym nazwisku Scarpetta pozostawia dobre wrażenie i jestem ciekaw, jak ta postać będzie rozwijać się w kolejnych częściach.
Natomiast sposób rozwiązania zagadki seryjnych morderstw nie bardzo przypadł mi do gustu, a już zupełnie nie udało mi się zrozumieć motywu tych zbrodni.
Reasumując - powieść jakich wiele, ale drzemiący w niej potencjał zachęca do sięgnięcia po kolejne pozycje cyklu.

"Post mortem" to mój pierwszy kontakt z twórczością Patricii Cornwell.
Jak na pozycję otwierającą wyjątkowo długi i do dziś kontynuowany cykl to jest to powieść całkiem niezła i zapowiadająca, że być może dalej będzie jeszcze lepiej.
Oczywiście, na dzisiejszy odbiór musi mieć wpływ fakt, że książka powstała w 1990 r i w odniesieniu np. do opisywanych technik...