Akcja Lotnicy skupia się głównie na postaciach Wiśki i jej młodszej siostry Janki, znanych z poprzedniego tomu.
Muszę przyznać, że zawiodłam się trochę na postaci Janki. Czytając poprzedni tom miałam wrażenie, że będzie nieco zadziorną, młodszą wersją swojej siostry. Autorka pokazuje ją na początku jako odludka, wszyscy się z niej wyśmiewają i mówią na nią beksa. Na szczęście w późniejszych rozdziałach nabiera trochę charakteru i zaczyna sprawiać wrażenie konkretnej i sympatycznej dziewczyny.
Wyjątkowo zdziwiło mnie to, że Stanisława tak szybko wybaczyła mężowi, że spowodował jej wypadek, zaś sam mąż został zdecydowanie ugładzony i zmieniony na lepsze.
Wiśka nadal ma swój charakterek i pozostaje w związku z bratem współlokatorki Krystyny, Krzysiem. Nie podoba mi się jednak jak ukazano ich relacje, Krzysztof chce o wszystkim decydować, a Wiśka spotyka się z nim tak trochę na pokaz i głośno nie mówi o swoim zdaniu. Jola jest nadal ciepłą i miłą dziewczyną, ale i tak za nią nie przepadam. Uważam, że wątek ciąży Ewy był w poprzednim tomie realistyczny, ale patrząc na jej relacje z dość irytującą córeczką, muszę przyznać, że całkowicie utemperował postać Ewy. Nie lubię też tego, że autorka tak szybko wrzuciła postać Krystyny w małżeństwo. I smuci mnie zmarnowanie potencjału Zbyszka i wrzucenie go w wątek romantyczny z Jolą.
Podsumowując nie jest to do końca udana kontynuacja. Ma kilka interesujących wątków, ale postacie nieco ciągną moją ocenę w dół.

Akcja Lotnicy skupia się głównie na postaciach Wiśki i jej młodszej siostry Janki, znanych z poprzedniego tomu.
Muszę przyznać, że zawiodłam się trochę na postaci Janki. Czytając poprzedni tom miałam wrażenie, że będzie nieco zadziorną, młodszą wersją swojej siostry. Autorka pokazuje ją na początku jako odludka, wszyscy się z niej wyśmiewają i mówią na nią beksa. Na...