Książka raczej młodzieżowa (i to dla tej młodszej młodzieży). Napisana dobrą, poprawną polszczyzną. Czyta się gładko, mimo tego, że autor ma bardzo specyficzny sposób narracji (nie jest to styl wymuszony, na którym czytelnik by się potykał). Jest tu grupka młodych ludzi, którzy podczas ferii ruszają tropem tajemnicy. Taki troszkę kryminał, trochę sensacji i dużo młodzieńczej ułańskiej fantazji, którą z wiekiem tracimy, na rzecz bycia odpowiedzialnym i poważnym dorosłym.

Mnie jednak zainteresowało coś zupełnie innego. Autor w tekście powołuje się na inną swoją książkę "Heca ze sztandarem". Na końcu książki wydawca opublikował fragmenty 3 innych książek tego autora, w tym wspomnianej Hecy. Lubię porządek, więc próbowałam ustalić kolejność tytułów w cyklu, a tu klops. Taka książka jak "Heca ze Sztandarem" nigdy nie została wydana, wydawnictwo dawno nie istnieje a po autorze wszelki ślad zaginął. Ze zdjęcia na tylnej okładce wynika, że obecnie jest mniej więcej w wieku 40+, wydał w sumie 4 tytuły i bum, nie ma człowieka. Trafił mi się egzemplarz z osobistą dedykacją, która mnie natchnęła do poszukiwań. Wszystko na marne. Autorze, gdziekolwiek teraz jesteś i cokolwiek robisz, wiedz, że twoje książki nadal ktoś jeszcze czyta i dobrze się przy nich bawi, jakby znowu był nastolatkiem ;)

Książka raczej młodzieżowa (i to dla tej młodszej młodzieży). Napisana dobrą, poprawną polszczyzną. Czyta się gładko, mimo tego, że autor ma bardzo specyficzny sposób narracji (nie jest to styl wymuszony, na którym czytelnik by się potykał). Jest tu grupka młodych ludzi, którzy podczas ferii ruszają tropem tajemnicy. Taki troszkę kryminał, trochę sensacji i dużo...