Trzecia odsłona przygód młodego inkwizytora Mordimera Madderdina to jednocześnie pierwsza powieść, która rozgrywa się w świecie, gdzie Jezus nie umarł za nasze grzechy, a zszedł z krzyża i mieczem utorował sobie drogę do Rzymu. Książka stanowi połączenie między “młodymi” latami bohatera, a jego przygodami, które znamy od lat, zapoczątkowanymi w tomie “Sługa Boży”.

Rzecz dotyczy śledztwa, które ma wyjaśnić tajemniczy zgon jednego z biskupów. Tajemniczy, bowiem nie dość, że duchowny spłonął na stosie, to jeszcze wszystko wskazuje, że sam, z własnej woli na ów stos wszedł. Chwilę potem Mordimer wraz z towarzyszami odkrywa smutną prawdę o tym, co dzieje się w pobliskim klasztorze, i rozpoczyna się tradycyjna akcja, w której śledztwo jest tylko tłem dla licznych opisów monologów wewnętrznych bohatera, ostrzącego swój dowcip, przekonanego o własnej niebywałej inteligencji i tępocie wszystkich dookoła.

Szkoda tylko, że wszystko to już było i to nie raz, nawet nie dwa razy. Nie dałem się porwać bohaterowi, miałem wrażenie, że wszystkie te swoje słynne bon moty Mordimer wypowiedział już wystarczającą ilość razy, kolejny raz może u czytelnika spowodować uczucie znużenia. Podobnie przedstawia się kwestia spraw cielesnych - Madderdin nie stroni od tego typu rozrywki, usprawiedliwiając ją przed samym sobą (i czytelnikami) dokładnie w ten sam sposób, co zawsze. Opisy seksu i potencjału bohatera znamy na pamięć, zmienia się tylko imię jego aktualnej towarzyszki.

Nie znaczy to jednak, że książka jest słaba. Według mnie stoi na poziomie podobnym do pierwszej części cyklu, o tytule “Wieże do nieba”, tom drugi, “Dotyk zła” zostawiając daleko w tyle. Dzieje się tak dlatego, że autor klasyczne śledztwo i wielce ułatwiający kwestię jego rozwiązania wątek nadprzyrodzony udekorował pewnymi tajemnicami, które wiążą się mocno z zakończeniem ostatniej (chronologicznie) jak na razie książki o Mordimerze - “Łowcy Dusz”. Oczekiwanie czytelnika na dalsze losy, po dramatycznych wydarzeniach znanych z tej właśnie książki zostało w pewien sposób wynagrodzone. Mordimer nie wie, o co tak naprawdę chodzi - my wiemy. Nie znaczy to oczywiście, że dobrze jest znać cztery zbiory opowiadań podstawowych przed lekturą “Bicza Bożego”. Zabawa i tak będzie niezła, a ciekawość czytelnika zostanie rozbudzona.

“Bicz Boży” to niezła książka, słabsza co prawda od historii ukazanych w oryginalnym cyklu, ale obiecująca nam bardzo wiele na przyszłość. O ile fabuła zachwyci raczej tylko maniaków twórczości Jacka Piekary, tak zgrabne powiązanie książki z wydarzeniami, które nastąpiły później spodoba się już każdemu.

----------
Jako wielbiciel e-literatury od dawna narzekam na jakość książek przygotowywanych przez Virtualo.pl i sprzedawanych następnie na różnych platformach (Empik, Gandalf, Nexto). W przypadku “Bicza Bożego” poznałem kolejne fakty o tych dostawcach - książka była NIEZDATNA do lektury, musiałem ją NAPRAWIĆ, by móc przeczytać.
Na chwilę obecną (16 wrzesień 2011) wciąż czekam na reklamację i każdy, kto zakupi powieść w formie elektronicznej natrafi na te same bariery, co ja. Zainteresowanym polecam mój opis całej sprawy, w kilku częściach:

Emocje po zakupie elektronicznego bubla:
http://pablosmobile.blogspot.com/2011/09/kolejna-ksiazka-kupiona-w.html

Zapis procesu reklamacji, który trwa o wiele dłużej, niż powinien:
http://pablosmobile.blogspot.com/2011/09/reklamacja-ksiazki-w-sklepie-empik.html

I na dokładkę krótki opis mojej próby zainteresowania problematyką oficjalny serwis autora, Jacka Piekary:
http://pablosmobile.blogspot.com/2011/09/proba-zainteresowania-problematyka-nie.html

Trudno jest być fanem e-literatury w Polsce.

Trzecia odsłona przygód młodego inkwizytora Mordimera Madderdina to jednocześnie pierwsza powieść, która rozgrywa się w świecie, gdzie Jezus nie umarł za nasze grzechy, a zszedł z krzyża i mieczem utorował sobie drogę do Rzymu. Książka stanowi połączenie między “młodymi” latami bohatera, a jego przygodami, które znamy od lat, zapoczątkowanymi w tomie “Sługa Boży”.

Rzecz...