Istnieje typ książek historycznych, który nie traktuje o wyniszczających wojnach, nie skupia się na wybitnych (lub nie) władcach ani wielkich dokonaniach zwiastujących przełom w określonych dziedzinach. Zamiast tego ich tematem jest życie codzienne lub szersze spojrzenie na pewne procesy i zjawiska wśród danej społeczności bądź też na danym obszarze. „Przemysł polski w dawnych wiekach” jest właśnie tego typu pozycją łączącą dwa powyższe elementy. Poruszana problematyka dotyczy naszej gospodarki i wybranych gałęzi przemysłu, jakie rozwinęły się w Polsce właściwie od czasów najdawniejszych (Słowianie, pierwsi Piastowie) aż do rozbiorów. Przy okazji poznawania początków górnictwa, hutnictwa, piwowarstwa, włókiennictwa, papiernictwa, obrotu finansami, wydobycia surowców i raczkującego kapitalizmu otrzymujemy szereg wiadomości o życiu pracowników tych branż, wysokości ich zarobków oraz losów każdego z opisywanych środowisk.
Warto wspomnieć, że książka napisana jest przystępnie: bez zbędnej monotonii, pozbawiona nadmiaru fachowego słownictwa, nieco stylizowanym językiem, napełniona anegdotami i ciekawostkami (obyczajowymi, montażowymi, technicznymi, politycznymi etc.), lecz odczuwalny jest także rok jej wydania. Powoduje to, że miejscami dostajemy kwiatki o rodzącym się „ruchu robotniczym”, „burżuazyjnych majątkach” albo kilku mało sympatycznych cechach kapitalistów jako przedsiębiorców. Cóż, prawo epoki, która słusznie przeminęła.

Pewną wadą jest też układ tekstu, gdyż o ile rozdziały są ułożone sensownie, tak niektóre akapity są przesadnie eksponowane poprzez zwiększoną czcionkę przy wybranym – bardzo często zupełnie przypadkowym – zdaniu. Nie za bardzo wiadomo czemu ma to służyć, bo lektury raczej nie ułatwia. Z kolei po stronie zalet jest ogólny wydźwięk dzieła Aleksandra Bocheńskiego. Od pierwszych stron da się wyczuć swoistą miłość dla polskiej myśli technicznej i jej dokonań. Autor pisze z wyraźną sympatią, zaznacza co ciekawsze momenty historyczne, wchodzi w polemikę z innymi historykami, próbuje dociec prawdy przy co bardziej intrygujących epizodach, a także (co może najważniejsze) usiłuje przekazać czytelnikowi wiadomość, że nie tylko nie mamy się czego wstydzić, ale naprawdę mamy być z czego dumni.
Jeżeli kogoś interesuje dlaczego przy produkcji tkanin i płócien w XV wieku moczono je w urynie, kto wpadł na pomysł nadania górnikom przywilejów które przetrwały do czasów współczesnych, dlaczego Polska Mieszka i Bolesława opływały w bogactwa, jakim sposobem Kościół przyczynił się do rozwoju branży alkoholowej oraz jakim sposobem przeciętny Polak dałby sobie radę z achtelem porządnego głogowskiego piwa, ale war byłby już sporym wyzwaniem to ta pozycja jest zdecydowanie dla niego.

Istnieje typ książek historycznych, który nie traktuje o wyniszczających wojnach, nie skupia się na wybitnych (lub nie) władcach ani wielkich dokonaniach zwiastujących przełom w określonych dziedzinach. Zamiast tego ich tematem jest życie codzienne lub szersze spojrzenie na pewne procesy i zjawiska wśród danej społeczności bądź też na danym obszarze. „Przemysł polski w...