Książki pani Beaty Andrzejewicz należą do moich ulubionych serii dla nastolatek. Książki są lekkie, ciekawe i pouczające. Chętnie je czytam i chętnie do nich wracam. A jaka jest trzecia część? Czy dorównuje poprzedniczkom?


Natalia zaczyna trzecią klasę gimnazjum. Przed nią egzamin gimnazjalny i wybór nowej szkoły. Wiążą się z tym stresy, nauka i małe sprzeczki w domu, które wkrótce owocują nową awanturą. Problemem są także jej uczucia – sama nie wie jeszcze, kogo tak naprawdę kocha. Przez ten wydorośleje i dojrzeje, a w jej życiu wiele się zmieni. Jak sobie poradzi?


"Jeśli ktoś chce się naprawdę uczyć, będzie się uczył w każdym liceum"


Może za dużo wymagałam od tej książki, a może autorce skończyły się nowe pomysły, ale powieść nie spodobała mi się. Owszem była fajna, odprężająca i nawet w niektórych momentach ciekawa, ale to już nie było to, w czy zakochałam się w poprzednich częściach.


Wcześniej główna bohaterka – Natalia, należała do moich ulubionych postaci. Teraz zauważyłam, że zaczyna mnie denerwować i irytować. Wkurzało mnie czasami jej zachowanie, kiedy sama nie wiedziała czego chce, albo przejmowała się głupotami. To już czwarta część jej pamiętnika, a dla mnie ona od początku jest taka sama – ani trochę się nie zmieniła.


Poza tym język i styl autorki. Bardzo infantylny, kiepski i jak na kolejną już część bardzo słaby. Może i młodzieżowy, ale raczej dla młodzieży w podstawówce, bo gimnazjalistą raczej już tak się nie wypowiada. Zdarzają się liczne powtórzenia, w niektórych momentach książki chciałam ją rzucić w kąt, zwłaszcza wtedy, kiedy Natalia tak bardzo nad sobą biadoliła.


To co spodobało mi się w powieści pani Beaty, to zdecydowanie to, że książka niesie ze sobą jakiś morał, przesłanie. Nie jest pusta i niektóre fragmenty zapadają w pamięć. Pociesza i pokazuje, że problemy, które przeżywamy, przeżywa mnóstwo nastolatków w Polsce i na całym świecie.

"Nawet jeśli coś pójdzie nie tak, to pamiętaj, że problemy są po to, aby je rozwiązywać"

Książka pani Andrzejczuk może i nie jest wysokich lotów, ale warto ją przeczytać. Lekka i ciekawa, pokazuje życie zwykłej nastolatki, może znajdziesz w niej siebie? Jest idealna na przeczytanie w trakcie egzaminów i stresów, ponieważ rozluźnia i pociesza. Ja polecam Wam ją, bo wydaje mi się, że mimo wszystko warto się z nią zapoznać :)

3,5/6
5/10

[papierowyazyl.blogspot.com]

Książki pani Beaty Andrzejewicz należą do moich ulubionych serii dla nastolatek. Książki są lekkie, ciekawe i pouczające. Chętnie je czytam i chętnie do nich wracam. A jaka jest trzecia część? Czy dorównuje poprzedniczkom?


Natalia zaczyna trzecią klasę gimnazjum. Przed nią egzamin gimnazjalny i wybór nowej szkoły. Wiążą się z tym stresy, nauka i małe sprzeczki w domu,...