Podrzuciła mi ją znajoma, ona czytała swojemu synowi. Po kilku jej słowach opowieści, stwierdziłam że najpierw ja się nią zajmę zanim nieświadomie wpuszczę mojego syna na "minę". Nie potrafię jej sensownie przełknąć, historię opowiada jedno z dzieci mamy, która uchodziła za wiecznie zabieganą, narzekającą, krótko mówiąc gderającą. Kobieta lekceważona przez swoje dzieci, które zupełnie nic nie robiły sobie z jej próśb... niegrzeczne przemądrzałe dzieci.. do czasu, bo mama umiera... Jak nagle bez mamy poradzi sobie tata z córkami ?

Książka jest dla dzieci od lat 6, jakby nie patrzeć wiek dla mojego syna, który uwielbia gdy wieczorem leżymy i poznajemy nowe przygody różnych bohaterów, do tej jakoś trudno mi się przemóc żeby dziecku zaserwować. Pozycja ciepła, zabawna ale ma wiele czarnego humoru jak zresztą przedstawiono w opisie.

Temat śmierci poruszany z dzieckiem jest niezwykle trudny do przebrnięcia, należy go podjąć tak, by nie zrobić bałaganu w małej główce, ale też nie można omijać w nieskończoność, zresztą wielokrotnie dzieci udowodniły, że są mądrzejsze niż my rodzice możemy przypuszczać.
Ta książka może nam pomóc przy odbyciu takiej rozmowy, ale na pewno nie zastąpi wyjaśnień i miliona pytań, które zaczają się w głowach naszych dzieci, jeśli już podejmiemy ten jakże trudny temat, a odpowiedni wiek dziecka do takiej rozmowy? Na to pytanie, odpowiedź musi znaleźć każdy rodzic indywidualnie, bo to my znamy nasze pociechy najlepiej.

Podrzuciła mi ją znajoma, ona czytała swojemu synowi. Po kilku jej słowach opowieści, stwierdziłam że najpierw ja się nią zajmę zanim nieświadomie wpuszczę mojego syna na "minę". Nie potrafię jej sensownie przełknąć, historię opowiada jedno z dzieci mamy, która uchodziła za wiecznie zabieganą, narzekającą, krótko mówiąc gderającą. Kobieta lekceważona przez swoje dzieci,...