Lekki romans, który jakiś czas temu złapałam w czasie podróży pociągiem. Postanowiłam o nim napisać ponieważ mile mnie zaskoczył.
W czasie lektury bardzo polubiłam głównych bohaterów, czyli detektywa i zielarkę. Opowieść toczy się wartko i wciąga. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale taka malutka perełka, przy której można się zrelaksować. Czytałam niewiele książek z tego gatunku, ale ta była na tyle dobra, że po powrocie do domu musiałam przeczytać kolejne dwie z cyklu, czego nie żałuję. Seria „Tajemnice trzech sióstr” składa się z trzech książek, w których poznajemy perypetie każdej z nich.
Pierwsza część pozostaje moją ulubioną, ma w sobie jakiś urok. Może to ta Irlandia w której toczy się akcja, a może magia tkwi w nieprzekombinowanej dobrze poprowadzonej fabule.
Druga część „Mężczyzna z portretu” była niczego sobie, ale już nie miała tego uroku i oryginalnej fabuły, pozostali za to świetnie wykreowani bohaterowie. Co do ostatniej książki z serii, to nawet nie pamiętam o czym była, co samo mówi za siebie.
Jeżeli ktoś szuka miłej historii na zimowy wieczór to szczerze polecam tę pozycję.

Lekki romans, który jakiś czas temu złapałam w czasie podróży pociągiem. Postanowiłam o nim napisać ponieważ mile mnie zaskoczył.
W czasie lektury bardzo polubiłam głównych bohaterów, czyli detektywa i zielarkę. Opowieść toczy się wartko i wciąga. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale taka malutka perełka, przy której można się zrelaksować. Czytałam niewiele książek...