E.A. Poe w tłumaczeniu Bolesława Leśmiana; i dlatego od początku mamy przepiękne, poetyckie wyrażenia jak "spowinięty w melancholię", "kędyż się podziała", "zmurszałych ruin mej pamięci". . Utwór zaczyna motto:
Dicebant mihi sodales (…) levatas — Mówili mi towarzysze, że, gdybym odwiedził mogiłę kochanki, ulżyłbym nieco mym smutkom.
A potem mamy zmagania katalepsji z monomanią zakończone makabrą.
Tym razem Poe mnie zaskoczyl, ale nie treścią, a tak superszybkim końcem, że osłupiałem.

Katalepsja, stan kataleptyczny (łac. catalepsis z gr. κατάληψις "chwytanie" od przedrostka kata 'pod, w dół' używanego również jako wzmocnienie oraz gr. lêpsis 'napad') – specyficzne zesztywnienie mięśni, połączone z zastyganiem postawy ciała oraz położeniem kończyn i wygięciem szyi, także w nienaturalnych pozycjach.
Objaw spowodowany jest wzmożeniem napięcia mięśniowego przy jednoczesnym upośledzeniu lub nawet całkowitym zablokowaniu czynności ruchowych chorego. Zesztywnienie to jest elastyczne, to znaczy ciałem chorego można poruszać. W zależności od odmiany katalepsji, po poruszeniu ciałem chorego, zastyga ono w nowej pozycji – gibkość (giętkość) woskowa lub też ciało wraca do poprzedniej pozycji.
Jeden z objawów chorobowych mogących występować w katatonii, a także w niektórych chorobach mózgu lub zatruciach. Podobne objawy można wywołać także hipnozą lub zablokowaniem receptorów dopaminergicznych (w skrajnych przypadkach – może być powikłaniem stosowania leków antypsychotycznych[
Monomania (gr. monos – jeden i mania – mania, szał) – chorobliwe opanowanie umysłu przez jedną myśl lub ideę, obsesyjne chorobliwe zainteresowanie tylko jedną sprawą, przedmiotem lub ideą. Emocjonalna monomania jest wtedy, gdy pacjent jest opanowany tylko jednym uczuciem lub kilkoma z nim związanymi. Intelektualna monomania jest wtedy, gdy ktoś opanowany jest wyłącznie jedną ideą.
Potocznie, termin monomania często wiązany jest z subkulturami, które dla opinii publicznej są ezoteryczne. Różnice między monomanią i pasją mogą być bardzo subtelne i trudne do rozpoznania.

E.A. Poe w tłumaczeniu Bolesława Leśmiana; i dlatego od początku mamy przepiękne, poetyckie wyrażenia jak "spowinięty w melancholię", "kędyż się podziała", "zmurszałych ruin mej pamięci". . Utwór zaczyna motto:
Dicebant mihi sodales (…) levatas — Mówili mi towarzysze, że, gdybym odwiedził mogiłę kochanki, ulżyłbym nieco mym smutkom.
A potem mamy ...