Już dawno żadna książka mnie tak nie zmęczyła. Nie wiem ile razy chciałam zrezygnować z lektury. 10, 15, może nawet 20, ale źle bym się czuła porzucając ją. Przy tak dobrych ocenach wciąż czekałam na jakiś przełom, na "to coś". I tak brnęłam, i brnęłam, i brnęłam.... I z nudów umierałam. I nie wierzyłam, że to się tak ciągnie o niczym. A może o czymś, tylko autor położył temat banałem, błahością, brakiem głębi. A może była w tym głębia, bo tak czytelnikom zapowiedziano i każdy się w książce tej głębi doszukał. Może to tylko ja zbłądziłam w poszukiwaniu sensu i dreptałam boczną ścieżką, która wywiodła mnie na manowce. Ech... któż to wie. Temat był ważny, miał spory potencjał, a tu jakieś odnogi mnie wyłączyły z udziału w ważności tej literatury. Cóż, mówi się trudno, płakać nie będę, tylko czasu mi żal. Jedno dla mnie jest pewne. Najmocniejszą stroną "Legendy..." jest marketing. To tytuł świetnie przygotowany do sprzedaży, a ja dałam się na to złapać. Moja strata.

Już dawno żadna książka mnie tak nie zmęczyła. Nie wiem ile razy chciałam zrezygnować z lektury. 10, 15, może nawet 20, ale źle bym się czuła porzucając ją. Przy tak dobrych ocenach wciąż czekałam na jakiś przełom, na "to coś". I tak brnęłam, i brnęłam, i brnęłam.... I z nudów umierałam. I nie wierzyłam, że to się tak ciągnie o niczym. A może o czymś, tylko autor położył...