Wspaniały początek, słaby środek, dziwny koniec.
Poszczególne części są bardzo luźno powiązane, nie do końca rozumiem ideę łączenia ich w jedną książkę.

Wspaniały początek, słaby środek, dziwny koniec.
Poszczególne części są bardzo luźno powiązane, nie do końca rozumiem ideę łączenia ich w jedną książkę.

Gell-Mann podjął się szalenie trudnego zadania, chcąc omówić zagadnienie prostoty i złożoności w całym świecie nieożywionym i ożywionym. Temat ciekawy, ale właśnie przez swą złożoność trudny do przejrzystego przedstawienia. Gell-Mannowi przyświeca wyraźna myśl, ale niestety, opakowana jest w niejednorodny i nieuporządkowany do końca sposób. Są fragmenty spójne, w których noblista prowadzi przejrzystą narrację, ale nie brakuje części chaotycznych, pełnych rozwlekłych dygresji, które trudno umiejscowić w wywodzie. Oczywiście, "Kwark i jaguar" to skarbnica cennych spostrzeżeń fizyka, które w większości pozostają wciąż aktualne i ważne. Można zatem traktować książkę jako swoisty manifest Gell-Manna, który prezentuje swoje podejście do rozumienia świata, pozostawiając czytelnika z ciekawymi przemyśleniami. Jest tu miejsce dla mechaniki kwantowej, dla ewolucji, kwestii klimatu i ochrony środowiska, a nawet obszerny rozdział, w którym autor rozprawia się z pseudonauką. I wszystko to jest istotnie intrygujące, ale chyba zbyt wiele fizyk chciał wpakować w jedną pozycję. Niespójność daje się we znaki w samej narracji, kiedy raz Gell-Mann podkreśla, że treść ma być strawna dla laika, więc i język nieco prostszy, ale za chwilę na kilku stronach próbuje wyjaśnić szczegóły chromodynamiki kwantowej ze spinami i ścisłymi matematycznymi obliczeniami. Nie da się trafić do każdego i dlatego pod tym względem autor zaliczył potknięcie. Niemniej, dla bystrości umysłu noblisty, jego trafnych i zgrabnych przemyśleń warto "Kwark i jaguar" przeczytać. Trzeba przy tym pamiętać, że to lektura wymagająca skupienia i cierpliwości, a do tego konieczne jest pewne obycie w poruszanych w niej tematach.

Gell-Mann podjął się szalenie trudnego zadania, chcąc omówić zagadnienie prostoty i złożoności w całym świecie nieożywionym i ożywionym. Temat ciekawy, ale właśnie przez swą złożoność trudny do przejrzystego przedstawienia. Gell-Mannowi przyświeca wyraźna myśl, ale niestety, opakowana jest w niejednorodny i nieuporządkowany do końca sposób. Są fragmenty spójne, w których...

"Kwark i jaguar", jak sam tytuł wskazuje, nie jest łatwa do sklasyfikowania pod względem treści.
Jeśli zna się autora, to taki wniosek jest oczywisty bez czytania tej książki. Gell-Mann Murray to postać wielobarwna. Fizyk ten uważany jest za twórcę pojęcia 'kwark' i współtwórca chromodynamiki kwantowej. W okresie wykuwania się tej teorii postawił się samemu Feynmanowi i jego konceptowi partonów. Zaś pojęcie 'kwark' wykorzystał z powieści Joyca "Finnegans Wake". Kto czyta tak pokręcone dzieła? Właśnie Murray.

Wracając do "Kwarków i jaguara" należy zaznaczyć, że nie jest łatwa w odbiorze. Autor przelatuje nad wszystkimi naukami ścisłymi, przyrodniczymi i społecznymi. Dość hermetyczna erudycja autora jest nie dla każdego. Koncepcje redukcjonizmu, złożoności są dyskutowane od lat. Murray w opisie tych pojęć nie ogranicza się do sfery nauk przyrodniczych. Pojawia się chociażby opis złożoności lingwistycznych w procesie uczenia się dzieci (str.83-97). Przykładów eklektyzmu tematycznego w książce jest mnóstwo Nadążanie za przeskokami myślowymi autora jest z tego powodu trudne.

Polecam, choć przy pierwszym czytaniu, wiele poruszanych kwestii jest trudne w odbiorze.

"Kwark i jaguar", jak sam tytuł wskazuje, nie jest łatwa do sklasyfikowania pod względem treści.
Jeśli zna się autora, to taki wniosek jest oczywisty bez czytania tej książki. Gell-Mann Murray to postać wielobarwna. Fizyk ten uważany jest za twórcę pojęcia 'kwark' i współtwórca chromodynamiki kwantowej. W okresie wykuwania się tej teorii postawił się samemu Feynmanowi i...