W klasztorze Graystones napadnięte zostają dwie zakonnice. Jedna z nich zostaje zamordowana, druga w ciężkim stanie trafia do szpitala. Doktor Maura Isles podczas autopsji odkrywa, że zamordowana zakonnica niedawno urodziła dziecko. Jakiś czas później zostaje wezwana do kolejnej sprawy. Morderstwo jest wyjątkowo szokujące – zamordowana kobieta ma usunięte dłonie i stopy, brakuje też jej twarzy. Czy te dwie odległe sprawy coś może łączyć?

Maura zmaga się z prywatnymi problemami – po wielu latach powraca jej były mąż. Detektyw Jane Rizzoli również ma kłopoty – odkrywa, że jest w ciąży, nie wie jednak, jaką podjąć decyzję – nie jest pewna, czy chce to dziecko urodzić.

Tess Gerritsen po raz kolejny potwierdza, że jeśli chodzi o thrillery medyczne nie ma sobie równych. Skomplikowaną intrygę udaje jej się splatać ze sobą bez najmniejszych problemów, unikając chaosu i nielogiczności. Jak zwykle pojawia się jakiś interesujący wątek społeczno-polityczny. Tym razem dotyczy on zmasakrowania mieszkańców pewnej wioski w Indiach.

Mocno zaakcentowany został również wątek niechcianego macierzyństwa. Najpierw kwestia ta dotyczy zakonnicy, która złamała śluby czystości, następnie Jane Rizzoli. To dwie całkowicie różne kobiety o skrajnie odmiennych ścieżkach życiowych, stają jednak przed podobnym dylematem. Decyzja o urodzeniu dziecka nie jest wcale łatwa – wydaje się przekonywać Gerritsen – a macierzyńskie szczęście nie jest szczęściem dla każdego. Banalne wydaje się jedynie rozwiązanie problemu Rizzoli.

Zwroty akcji, w których specjalizuje się autorka i tym razem mogą zaskoczyć czytelnika. Ci, którzy w thrillerach i kryminałach szukają przede wszystkim suspensu z pewnością nie poczują się zawiedzeni. Jak większość książek z tej serii i ta mogłaby się stać scenariuszem filmowym – niektóre sceny, jak chociażby ta, gdy Maura i Jane odwiedzają miejsce zbrodni, czyli dawno opuszczoną restaurację lub wtedy, gdy przeszukują pomieszczenia klasztoru wydają się wręcz przeznaczone do sfilmowania.

Na pewno pojawiający się na pierwszych stronach wątek powieści – morderstwo w klasztorze i niechciana ciąża – obliczony był na przyciągnięcie uwagi widza i wzbudzić miał kontrowersje. Nieco rozczarowani poczują się więc prawdopodobnie ci, którzy liczyli na rozwinięcie tej historii – wkrótce przeniesie się ona bowiem na drugi plan. Gerritsen chwilami bawi się z czytelnikiem, każąc mu najpierw oglądać stereotypowy obraz filmu grozy, którego akcja rozgrywa się w klasztornych murach: cmentarzysko dziecięcych szkieletów – a później zmienia szkielety w lalki. Takich gier z wyobraźnią jest w powieści więcej i to zwiększa jej siłę oddziaływania.

„Grzesznik” z pewnością nie jest literaturą szczególnie wysokich lotów, to jednak zgrabnie napisany i intrygujący thriller, który spełnia swoje zadanie: przykuwa uwagę czytelnika od pierwszej do ostatniej strony.

Maria Guzelak-Robaszkiewicz