Książka po prostu nie dla mnie. Typowa młodzieżówka niewnosząca niczego nowego do gatunku. Powieść ma 568 stron, a przez pierwsze... czterysta stron dosłownie nic się nie dzieje – akcja jest nudna jak flaki z olejem i ciągnie się niemiłosiernie. Dopiero na ostatnich stronach coś się zaczyna dziać.

Bohaterowie potwornie mnie drażnili: nieokrzesany Asher, irytująca Dathne, wiecznie mizgająca się para królewska, rozpieszczona i zołzowata Fane. Wszystkich znosiłam z największym trudem. Sympatię czułam jedynie do Gara i być może jeszcze do Matta.

Język jest tak prosty, że aż boli.
Sądząc po występowaniu karoc, salonów, kanap i kanalizacji w domach wywnioskowałam, że świat jest stylizowany na ok. XVII-XVIII wiek, ale słowa i zwroty takie jak: „okej”, „fajny” czy „jak parówka w hot-dogu” to jednak gruba przesada. Spotkałam się też ze zwrotami typu: „Od Sasa do Lasa”, „jak Zabłocki na mydle” czy „krzyżyk na drogę”. Biorąc pod uwagę fakt, że jednak jest to równoległy świat z inną historią i religią, jego mieszkańcy nie mieli prawa znać Zabłockiego, Leszczyńskiego czy symbolu krzyża, no na litość boską. Nie wiem czy jest to wina autorki czy tłumaczenia, ale takie słownictwo po prostu bardzo, bardzo ujęło tej książce.
Oprócz tego miałam wrażenie, że Miller chyba trochę bała się przekląć; wszystko było "cholerne", jedno z najostrzejszych wulgaryzmów było "cholera jasna", co raczej wzbudzało politowanie niż zrozumienie. "Dziwek" i "kurw" naliczyłam jedną czy dwie.

Dojrzałym czytelnikom, liczącym na odrobinę ambitniejszą literaturę, nie polecam.

Książka po prostu nie dla mnie. Typowa młodzieżówka niewnosząca niczego nowego do gatunku. Powieść ma 568 stron, a przez pierwsze... czterysta stron dosłownie nic się nie dzieje – akcja jest nudna jak flaki z olejem i ciągnie się niemiłosiernie. Dopiero na ostatnich stronach coś się zaczyna dziać.

Bohaterowie potwornie mnie drażnili: nieokrzesany Asher, irytująca Dathne,...