"Bajki" Augusta Strindberga to nie znany dotąd w Polsce fragment twórczości wielkiego Skandynawa. Niektóre z nich, przygotowane dla najmłodszej córki, Anne-Marie, nawiązują do utworów Andersena; inne mają charakter krótkich opowiadań adresowanych do dorosłego czytelnika. Wydane w Szwecji po raz pierwszy w roku 1903, należą do klasyki literatury szwedzkiej.

Pisane pod koniec życia autora, zawierają prawie wszystkie te motywy, które można znaleźć we wcześniejszych utworach Strindberga. Jest w nich walka, przegrana i zwycięstwo, tęsknota za śmiercią, próba odnalezienia własnego ja, poszukiwanie dobra i zła, od którego już tylko krok do krainy baśni, świata snów i wyobrażeń, ale ów świat snów jest w "Bajkach" o wiele milszy, lepszy i łagodniejszy niż w dramatach. Pisarz, wierny zasadzie, że w bajkach zawsze wszystko dobrze się kończy, daje tu problemom, które go niezmiennie nurtowały, szczęśliwe rozwiązanie.

Z kart takich opowiadań, jak "Fotografia i filozofia", "Pilot morski w tarapatach" czy "W sobótkowy czas" wyłania się Strindberg mistyk i filozof, ale też Strindberg optymista, dzięki czemu jego twórczość zyskuje nowy, pełniejszy wymiar.