11/2024

„Krótki szczęśliwy żywot brązowego oksforda” składa się z tytułowego opowiadania oraz 24 innych krótszych utworów literackich Phillipa K. Dicka, jednego z najbardziej zasłużonych autorów science fiction.

Zbiór opowiadań to tzw. początkowy Dick, czyli opowiadania pisane w początkach jego twórczości z lat 50 XX wieku.

Z pewnością nie jest to lektura prosta. Wiele opowiadań mocno zmusza do refleksji, praktycznie nad żadnym nie da się przejść obojętnie. Czy wizja sztucznej inteligencji przejmującej władzę nad światem, tylko po to, żeby uratować ludzi i planetę przez samounicestwieniem nie „wjeżdża na psychikę”. Każde opowiadanie można interpretować w dwojaki sposób i pod płaszczykiem kosmicznych historii, tak naprawdę Dick zmusza nad do zastanowienia się nad naszą naturą i w którym kierunku zmierza nasza cywilizacja.

Mi najbardziej podobały się opowiadania: „Obrońcy”, „Człowiek, który był zmienną” (w tym opowiadaniu był nawet potencjał na bardzo dobrą powieść),„Wypłata” oraz „Niania” (bardzo łatwo odnieść ten utwór do naszych czasów),ale wszystkie w zasadzie trzymają poziom i w najgorszym wypadku są dobre.

Na szczególną pochwałę zasługuje Polski wydawca, czyli Dom Wydawniczy REBIS, który wydał książkę w pięknej minimalistycznej oprawie, która w dotyku przypomina materiał, a dodatkowo książka posiada obwolutę z pięknym rysunkiem nieocenionego Marka Szyszki. Biorąc taką książkę do ręki widzimy od razu, że mamy do czynienia z pozycją nietuzinkową.

11/2024

„Krótki szczęśliwy żywot brązowego oksforda” składa się z tytułowego opowiadania oraz 24 innych krótszych utworów literackich Phillipa K. Dicka, jednego z najbardziej zasłużonych autorów science fiction.

Zbiór opowiadań to tzw. początkowy Dick, czyli opowiadania pisane w początkach jego twórczości z lat 50 XX wieku.

Z pewnością nie jest to lektura prosta. Wiele...

Seria świetnych opowiadań z czasów kiedy jeszcze nie wszystko było opowiedziane i bez kompleksów i obawy o plagiat tworzono świetne sf

Seria świetnych opowiadań z czasów kiedy jeszcze nie wszystko było opowiedziane i bez kompleksów i obawy o plagiat tworzono świetne sf

W zbiorze jest jedno z najlepszych opowiadań wszechczasów-" Roog", rozkłada na łopatki. Reszta trzyma poziom, choć niekoniecznie są to najlepsze opowiadania Dicka. Mam pierwsze wydanie, zaczytane, kupione za ostatnie pieniądze, wtedy i teraz Philip jest ważnym pisarzem dla mnie.

W zbiorze jest jedno z najlepszych opowiadań wszechczasów-" Roog", rozkłada na łopatki. Reszta trzyma poziom, choć niekoniecznie są to najlepsze opowiadania Dicka. Mam pierwsze wydanie, zaczytane, kupione za ostatnie pieniądze, wtedy i teraz Philip jest ważnym pisarzem dla mnie.

Zazwyczaj mam kłopot w ocenie zbioru opowiadań, bo w wielu przypadkach, tak jak i tutaj, pojawiają się utwory genialne jak i słabsze. Mamy zatem mistrzowskie "Reszta jest łabem" i nachalnie dydaktycznych "Obrońców". Jest to jednak kawał dobrej literatury SF i miłośnicy tego gatunku na pewno to docenią.

Zazwyczaj mam kłopot w ocenie zbioru opowiadań, bo w wielu przypadkach, tak jak i tutaj, pojawiają się utwory genialne jak i słabsze. Mamy zatem mistrzowskie "Reszta jest łabem" i nachalnie dydaktycznych "Obrońców". Jest to jednak kawał dobrej literatury SF i miłośnicy tego gatunku na pewno to docenią.

"Krótki, szczęśliwy żywot brązowego oksforda" nie zachwyca. Zgadzam się z przedmową zawartą w książce, na próżno szukać tu dokończonych opowiadań i regularności jakości. Jak opowiadanie jest dobrze prowadzone, to ma kiepskie zakończenie. Jak ma dobre zakończenie, to jest kiepsko prowadzone. Jak jest dopracowany sznyt konceptu opowiadania, to bohaterowie przypominają wątłe i nieme figury woskowe. Natomiast jeśli wysiłek został włożony w bohaterów, to koncept rozpada się jak domek z kart pod lekkim uderzeniem. Są jednak ponad przeciętne pomysły, sztandarowy element pisarstwa Philipa K. Dicka. Są rodzące się motywy - derealizacja, rzeczywistość pierwotna i wtórna, podróże w czasie, niechęć do struktur siłowych oraz rządu, tendencja do umieszczania akcji powieści science fiction w ramach Układu Słonecznego (Ziemia, Mars, Wenus) - które w przyszłości przeobrażą się w standard twórczości amerykańskiego pisarza. Wśród opowiadań kilka będzie wyjątkiem, prezentujących znacznie większy potencjał. Charakteryzujące się lekkością i humorem opowiadanie tytułowe, "Wypłata" będąca niezgorszym utworem sensacyjnym, filozoficzna "Niestrudzona żaba" czy "Łup" umieszczający w kontekście wypraw kosmicznych..."Podróże Guliwera".

"Krótki, szczęśliwy żywot brązowego oksforda" nie zachwyca. Zgadzam się z przedmową zawartą w książce, na próżno szukać tu dokończonych opowiadań i regularności jakości. Jak opowiadanie jest dobrze prowadzone, to ma kiepskie zakończenie. Jak ma dobre zakończenie, to jest kiepsko prowadzone. Jak jest dopracowany sznyt konceptu opowiadania, to bohaterowie przypominają wątłe i...

Rewelacyjny zbiór 25 pierwszych opowiadań mistrza S-F. W treści każdego z nich przewijają się tematy bezsensu wojny i miejsca człowieka w niej.

Każde opowiadanie to unikatowy pomysł, który głęboko wciąga. Można tu zauważyć motywy pojawiające się w kinie XX wieku. Inspiracje czerpały takie filmy jak "Dwanaście małp", "Matrix" i wiele innych.

Pozycja obowiązkowa nie tylko dla fanów S-F, ale także dobrej literatury.

Rewelacyjny zbiór 25 pierwszych opowiadań mistrza S-F. W treści każdego z nich przewijają się tematy bezsensu wojny i miejsca człowieka w niej.

Każde opowiadanie to unikatowy pomysł, który głęboko wciąga. Można tu zauważyć motywy pojawiające się w kinie XX wieku. Inspiracje czerpały takie filmy jak "Dwanaście małp", "Matrix" i wiele innych.

Pozycja obowiązkowa nie tylko...

sf w najlepszym wykonaniu

sf w najlepszym wykonaniu

Opowiadania lepsze i gorsze, ale całość w porządku. Miał autor pomysły. Wiele rzeczy aktualne dzisiaj. Dlatego dobrze się czyta i pozostawiają dużo refleksji.

Opowiadania lepsze i gorsze, ale całość w porządku. Miał autor pomysły. Wiele rzeczy aktualne dzisiaj. Dlatego dobrze się czyta i pozostawiają dużo refleksji.

Najbardziej spodobało mi się opowiadanie "W ogrodzie", które nie było SF, a raczej fantasy. Drugie miejsce zajęło u mnie "Flecista wśród drzew", które przypomniało mi utwór Hermana Melville'a "Kopista Bartleby". Postawa bohaterów obu tych utworów jest mi bardzo bliska (bunt i decyzja, żeby przestać pozwalać się wykorzystywać). Trzecie miejsce na podium przypadło opowiadaniu "Nieskończoności", które było ogromnie zaskakujące, szczególnie zakończenie. Najbardziej przeraziło mnie "Niestrudzona żaba" (choć zakończenie pozytywnie mnie zaskoczyło). Natomiast najmniej przypadły mi do gustu opowiadania dotyczące wojny i wyścigu zbrojeń. Ogółem - zasłużone sześć gwiazdek. Zaraz zabieram się za drugi tom i mam zamiar zamówić też trzy następne.

Najbardziej spodobało mi się opowiadanie "W ogrodzie", które nie było SF, a raczej fantasy. Drugie miejsce zajęło u mnie "Flecista wśród drzew", które przypomniało mi utwór Hermana Melville'a "Kopista Bartleby". Postawa bohaterów obu tych utworów jest mi bardzo bliska (bunt i decyzja, żeby przestać pozwalać się wykorzystywać). Trzecie miejsce na podium przypadło opowiadaniu...

Pierwszy tom opowiadań zebranych Philipa K. Dicka. Wydawnictwo Rebis wydało też większość powieści autora. Wszystkie książki opatrzone są obszernym wstępem napisanym przez najbardziej kompetentną do tego zadania osobę - Macieja Parowskiego. Philip Dick tworzy światy z łatwością dziecka gryzmolącego na kartce swoje nieposkromione fantazje. Pomimo przygnębiającej diagnozy, jaką wystawia ludzkości, nie sposób się nie śmiać z gierek słownych, wplecionych żarcików i wrodzonej, inteligentnej złośliwości autora. Opowiadania fajnie się układają, częściowo są powiązane tematycznie. Autor pisze bardzo prosto, nie rozwodzi się nad opisami zdobyczy technicznych z przyszłości, czego szczerze nie cierpię w science-fiction. Czyta się bardzo przyjemnie i szybko, choć daje do myślenia.

Pierwszy tom opowiadań zebranych Philipa K. Dicka. Wydawnictwo Rebis wydało też większość powieści autora. Wszystkie książki opatrzone są obszernym wstępem napisanym przez najbardziej kompetentną do tego zadania osobę - Macieja Parowskiego. Philip Dick tworzy światy z łatwością dziecka gryzmolącego na kartce swoje nieposkromione fantazje. Pomimo przygnębiającej diagnozy,...