Przeczytałam dzisiaj ostatatnią część ”Akademii Wampirów”, czyli ”Ostatnie Poświęcenie”. Ostatnia część była zachwycając aż żal było mi się z nią rozstawać. W tej książce Rose próbowała się oczyścić z zarzutów. Niesłusznie została oskarżona o zabójstwo królowej Tatiany, której nie cierpiała w szczególności za obniżenie wieku dampirów, którzy mieli zostać wcześniej wcieleni do służby. Niezwykle wartka i zaskakująca akcja. Dobrze skrojony materiał fabuły wyrwał mnie razem z Rose z aresztu, w którym dostawała klaustrofobii. Nie zapomnieli o niej przyjaciele, którzy umożliwili jej ucieczkę. Przez całą podróż wspierali ją Dymitr i Sydney do czasu, kiedy sprawy się skoplikowały. Hathaway i Bielikow nie mogli liczyć już na alchemiczkę, przemyślającą cały czas strategię, ale mileli cenną Pannę Karp. Sonia, bo tak miała na imię, dzięki mocy ducha, którą władał Robert (brat Wiktora Daszkowa) została przywrócona do życia. Cel podróży jaki obrali to: znaleźć mordercę Tatiany, oczyszcić Rose z zarzutów i znaleźć nieślubne dziecko Erica Dragomira, aby umożliwić Liss miejsce w Radzie morojów. Wątków podróży i wewnętrznych emocji bohaterów jest tak dużo, że pisanie ”zwięźle i na temat” zajęłoby mi wiele, wiele czasu, a mam jeszcze tyle do napisania… Dlaczego warto sięgnąć po serię książek Richelle Mead? Zwiedziłam z tą serią wiele miast i państw i jeszczę tesknię za tymi wyprawami, bo nigdy nie zapomnę tego, co widziałam oczami wyobraźni oraz czego mnie nauczono. Wytrwałości. Z każdą stroną można czuć się pewniej, budzić się ze świeżym umysłem i myśleć o swojej nieustraszoności każdego dnia. Ta książka uczy nas siły i jak możemy ją w sobie odkryć. Mówi, że należy walczyć o swoje i nigdy się nie poddawać, bo jeżeli się poddamy, stracimy więcej niż moglibyśmy zyskać. Siła płynie w nas i w naszych czynach, dlatego nie bójmy się sprzeciwić ludziom, którzy wmawiają nam własne zasady. Życie to walka. Rose toczy nie jedną, toczy walkę z mrokiem, stereotypami, tradycją, miłością. Mimo to jest wstanie zapewnić bezpieczeństwo najbliższym, ale za jaką cenę? Narażając własne życie... Czy mimo to możemy nazwać tę krąbrną, nieprzewidywalną, ekscentryczną dampirkę autorytetem? To sprawa indywidualna. Sądzę, że dla mnie to wzór siły i waleczności, skrywający pod swoją skorupką niespotykaną wrażliwość. Myślę, że mamy ze sobą dużo wspólnego, bo obie osiągamy cele i umiemy postawić na swoim…

Przeczytałam dzisiaj ostatatnią część ”Akademii Wampirów”, czyli ”Ostatnie Poświęcenie”. Ostatnia część była zachwycając aż żal było mi się z nią rozstawać. W tej książce Rose próbowała się oczyścić z zarzutów. Niesłusznie została oskarżona o zabójstwo królowej Tatiany, której nie cierpiała w szczególności za obniżenie wieku dampirów, którzy mieli zostać wcześniej wcieleni...