Czytałam wiele książek z tzw. literatury obozowej i dotyczącej II W. Ś. i najbardziej cenię relacje z pierwszej ręki. Tej książce także nie można odmówić realizmu, jednak- na szczęście dla Autorki- z Nią samą życie obeszło się łagodniej, niż z innymi Żydami podczas okupacji. Cała książka to relacja z życia w getcie, z dodatkiem powojennych losów Ireny. Autorka wspomina dodatkowo młodzieńczą miłość. Być może to moja subiektywna opinia, ale we wspomnieniach Pani Ireny z getta brakowało mi jakiejś grozy, ukazania odrobiny własnych uczuć, choć wiem, że nie mogę oceniać kogoś, kto przeżył takie piekło.
Dla mnie największym szokiem był teren, jaki zajmowało getto- wstyd przyznać, ale nigdy dokładnie się nie zastanawiałam, jak duże ono było.
Można przeczytać, ale są lepsze książki o tematyce holokaustu.

Czytałam wiele książek z tzw. literatury obozowej i dotyczącej II W. Ś. i najbardziej cenię relacje z pierwszej ręki. Tej książce także nie można odmówić realizmu, jednak- na szczęście dla Autorki- z Nią samą życie obeszło się łagodniej, niż z innymi Żydami podczas okupacji. Cała książka to relacja z życia w getcie, z dodatkiem powojennych losów Ireny. Autorka wspomina...

Piękna i wzruszająca opowieść. Mimo tragizmu opisywanych wydarzeń, napisana delikatnym piórem.

Piękna i wzruszająca opowieść. Mimo tragizmu opisywanych wydarzeń, napisana delikatnym piórem.

Drugi raz czytałam tą książkę i jest niezmiennie wstrząsająca!

Drugi raz czytałam tą książkę i jest niezmiennie wstrząsająca!

Przyznaję się z ręką na sercu, że oceniam książki po okładce i tak było również w tym przypadku. Zaintrygowała mnie okładka, a brak opisu na tylniej okładce nie pozwolił mi z bliższym zapoznaniem tego po co sięgnęłam.
Gdy otwarłam książkę i rozpoczęłam lekturę, byłam bardzo wdzięczna redaktorowi za przedmowe bo wtedy się właśnie dowiedziałam co trzymam w rękach. Książka ta to wspomnienia autorki z około wojennych. Treść została napisana bardzo przystępnym językiem choć nie przeczę, że wujek google i mama musieli mi pomagać w zrozumieniu niektórych terminów krawieckich, kreślarskich etc. ponieważ słownictwo według mnie zasługujące na miano specjalistycznego, też się tu pojawia.
Niemniej jednak książka, pomimo tak mrocznej tematyki jakim jest pogrom żydów w warszawskim gettcie, jest bardzo przyjemną lekturą pod względem łatwości przyswajania treści. Przeczytanie tej książki zajmie naprawdę chwilę, a moim zdaniem warto. Dowiedziałam się wielu rzeczy o gettcie warszawskim, które nie zostały mi przekazane na lekcjach języka polskiego podczas przerabiania książek z okresu wojennego, a nawet na lekcjach historii.
Jestem naprawdę mile zaskoczona tym jak odebrałam tę książkę, ponieważ zazwyczaj czytanie wspomnień wojennych niestety zazwyczaj mnie nudziło, a tutaj, historia tak bardzo mnie poruszyła i zaintrygowała, że z chęcią sięgnę po kolejną książkę o tej tematyce (mam nadzieję, że równie dobrą).
Gorąco polecam osobom, które zaczytują się w książkach z okresu II Wojny Światowej, jak również tym, które chciałyby się dowiedzieć więcej o życiu w tamtym okresie. Ale, najbardziej polecam tę książkę tym, którzy uznają ten temat za nużący i nigdy nie sięgali po ten tym książki z chęcią. Dla tej grupy czytelników będzie to moim zdaniem prawdziwa gratka literacka.
Udanej lektury!
Przepraszam czytelników mojej opinii za swego rodzaju chaotyczność, jednak nie jestem wprawiona w pisaniu takowych :)

Przyznaję się z ręką na sercu, że oceniam książki po okładce i tak było również w tym przypadku. Zaintrygowała mnie okładka, a brak opisu na tylniej okładce nie pozwolił mi z bliższym zapoznaniem tego po co sięgnęłam.
Gdy otwarłam książkę i rozpoczęłam lekturę, byłam bardzo wdzięczna redaktorowi za przedmowe bo wtedy się właśnie dowiedziałam co trzymam w rękach. Książka ta...

Natrafiwszy na tę książkę podczas szukania materiałów do prezentacji maturalnej nie spodziewałam się takiego zaskoczenia. Dzięki niej przygotowania do tego egzaminu były choć trochę ciekawsze. Pozycja mało znana, a szkoda. Cenna głównie dzięki innemu spojrzeniu na rzeczywistość drugiej wojny światowej i samego getta.
Ta "inność" polega na relacji z perspektywy nastolatki, dla której wojna jest prawie tak odległa, jak dla dzisiejszej młodzieży świat polityki. Skupia się ona na codzienności szkolnej, pierwszej miłości, problemach dorastania. Tak wygląda pierwsza część książki. Do pełniejszego, dojrzalszego spojrzenia na otaczający świat autorka dorasta. A czytelnik dorasta wraz z nią.
Wykorzystanie antycznego motywu jest tu nieprzypadkowe. Ale co jest owym symbolem nieśmiertelności dla autorki - zostawiam do samodzielnego odkrycia :)

Natrafiwszy na tę książkę podczas szukania materiałów do prezentacji maturalnej nie spodziewałam się takiego zaskoczenia. Dzięki niej przygotowania do tego egzaminu były choć trochę ciekawsze. Pozycja mało znana, a szkoda. Cenna głównie dzięki innemu spojrzeniu na rzeczywistość drugiej wojny światowej i samego getta.
Ta "inność" polega na relacji z perspektywy nastolatki,...