Dodane artykuły, notatki Grossmana pokazują, że potrafił pisać na tyle prosto i ciekawie, że gazeta dawała jego relacje mimo że potrafił obejść lub złagodzić odgórne nakazy jak ma pisać. A relacje z frontu trafiały do prostego człowieka rzuconego w wir wojny. A Antony Beevor potrafił przekazać to w ciekawej formie.

Dodane artykuły, notatki Grossmana pokazują, że potrafił pisać na tyle prosto i ciekawie, że gazeta dawała jego relacje mimo że potrafił obejść lub złagodzić odgórne nakazy jak ma pisać. A relacje z frontu trafiały do prostego człowieka rzuconego w wir wojny. A Antony Beevor potrafił przekazać to w ciekawej formie.

Grossman dokonał rzeczy niesamowitej. Do wiadomości radzieckiego społeczeństwa przemycił czyste, niezabarwione polityczną indoktrynacją relacje z frontu. Można by pomyśleć, że w kraju totalitarnym, gdzie za byle głupstwo otrzymywało się bezpowrotny bilet do łagru, niepodążające za partyjną linią sprawozdania okażą się być dla dziennikarza zaproszeniem przed lufy plutonu egzekucyjnego. Tymczasem, główny bohater przemierza wraz z Armią Czerwoną całą Europę, ryzykując życie, cierpiąc tę samą udrękę, co szeregowi żołnierze. Pisze o zwykłych sołdatach: oderwanych od codziennych obowiązków strzelcach Iwanach, ginących na froncie hurtowo. Nie interesuje go hołdowanie całym armiom i dowódcom. Dla niego najważniejszy jest zwykły, wpędzony na siłę w machinę wojenną "krasnoarmiejec". Nie jest ślepy na tępotę, upór i wyolbrzymione ego generałów, ścigających się o trofea zwycięzcy kosztem bytności podległych dywizji. Potrafi tupnąć nogą w chwili, gdy wymaga się od niego kłamstw i przeinaczania faktów. Wścieka się, gdy wydania jego tekstów okazują się być okrojone i odległe od oryginału. Świetne opracowanie tekstów Grossmana ilustrujące przebieg Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Grossman dokonał rzeczy niesamowitej. Do wiadomości radzieckiego społeczeństwa przemycił czyste, niezabarwione polityczną indoktrynacją relacje z frontu. Można by pomyśleć, że w kraju totalitarnym, gdzie za byle głupstwo otrzymywało się bezpowrotny bilet do łagru, niepodążające za partyjną linią sprawozdania okażą się być dla dziennikarza zaproszeniem przed lufy plutonu...

Podczas lektury "Druga Wojna Światowa" autorstwa Antonyego Beevora trafiłem na wiele cytatów z W. Grossmana. Bardzo mnie intrygowały, chciałem dotrzeć do źródła. Gdy pewnego dnia, na półce w lokalnej bibliotece, trafiłem na "Pisarza na wojnie..." wiedziałem, że to będzie dobra lektura. Nie przeliczyłem się! Treść jej pokazuje jak okrutna bywa wojna, jak wyglądała z punktu widzenia korespondenta wojennego. Sowieckiego korespondenta - to jest bardzo ważne. Dzięki niej przyjrzymy się jak działała komunistyczna machina propagandowa (przede wszystkim gazety),ile znaczyło ludzkie życie dla komunistów, NKWD, Stalina, jak wyglądał los przeciętnego czerwonoarmisty.

Bardzo dobrze, że A. Beevor to opracował, oprawił swoimi spostrzeżeniami. Pewnie przebrnięcie przez same notatki Grossmana byłoby uciążliwe i pozbawione komentarza mogłoby pozostać niezrozumiałym.

Bardzo rzeczowa, wciągająca lektura. Co istotne: bardzo obiektywna, bez zabarwienia politycznego, gloryfikacji czy też negowania ideologii. Czytelnik wnioski wyciągnie sam :)

Podczas lektury "Druga Wojna Światowa" autorstwa Antonyego Beevora trafiłem na wiele cytatów z W. Grossmana. Bardzo mnie intrygowały, chciałem dotrzeć do źródła. Gdy pewnego dnia, na półce w lokalnej bibliotece, trafiłem na "Pisarza na wojnie..." wiedziałem, że to będzie dobra lektura. Nie przeliczyłem się! Treść jej pokazuje jak okrutna bywa wojna, jak wyglądała z punktu...

8,5/10

8,5/10

Fajny reportaż zachęca do dalszego poznawania autora.

Fajny reportaż zachęca do dalszego poznawania autora.

Fajna rosyjska pozycja wojenna .

Fajna rosyjska pozycja wojenna .

Sowieckie a dobre ! ;) Pozytywne zaskoczenie ! Dzięki tej książce "pójdę dalej" tropem innych książek tego autora !!! Polecam !!!

Sowieckie a dobre ! ;) Pozytywne zaskoczenie ! Dzięki tej książce "pójdę dalej" tropem innych książek tego autora !!! Polecam !!!