Tę książkę przeczytałam w ciągu, hm, kilku godzin. Naprawdę ładne wydanie i dobrze się czyta. Te wakacje są takie upalne, a dzień taki długi, że nic, tylko zabrać książeczkę, taką wakacyjną, soczek, i usiąść w cieniu.

"Takie zwykłe wakacje" to opowieść o dwóch przyjaciółkach, prawie siedemnastoletnich; o Weronice i Matyldzie, ktore po raz pierwszy samodzielnie spędzają jeden letni miesiąc. Wraz z rodzicami (którzy w tym czasie jadą do Tybetu) postanawiają, że spędzą ten czas u stryjka Matyldy w leśniczówce na Mazurach. Niestety, kiedy wysiadają na stacji, nikt na nie nie czeka, nie ma stryjka.
I tu zaczyna się przygoda. Dziewczyny nie mają gdzie nocować, przygarnia je pani Maria - mama Jaśka i Hanki, która już w swoim domu gości dwóch studentów; Kubę i Maćka. Wera i Matylda dowiadują się, że od jakiegoś czasu ktoś okrada pobliskie kościoły, a jakimś dziwnym trafem zawsze w pobliżu kręcą się Kuba i Maciek. Tymczasem pani Maria wiecznie gdzieś znika, a jej pokój ciągle jest zamknięty... Dziewczyny postanawiają zabawić się w detektywów.
Polecam gorąco. Trzyma w napięciu, jest wesoła i taka... współczesna, na wakacje jak znalazł!

Tę książkę przeczytałam w ciągu, hm, kilku godzin. Naprawdę ładne wydanie i dobrze się czyta. Te wakacje są takie upalne, a dzień taki długi, że nic, tylko zabrać książeczkę, taką wakacyjną, soczek, i usiąść w cieniu.

"Takie zwykłe wakacje" to opowieść o dwóch przyjaciółkach, prawie siedemnastoletnich; o Weronice i Matyldzie, ktore po raz pierwszy samodzielnie spędzają...