Zoran Drvenkar z całą słusznością nazywany jest mistrzem wyrafinowanych thrillerów.Właśnie skończyłem czytać jego drugą wydaną u nas powieść i z satysfakcją odnotowuję, że jest równie znakomita jak pierwsza "Sorry", którą przeczytałem niemal dokładnie dwa lata temu.Obie książki wyszperałem na ślepo w bibliotece, przed Sorry nie znałem nawet nazwiska autora. To tylko jeden przykład potwierdzający, że warto oddawać się takim poszukiwaniom, bo rezultaty bywają olśniewające.
Uzasadnieniem dla tytułu TY jest drugoosobowa narracja wszystkich rozdziałów(z wyjątkiem jednego).Narrator nie jest jednak jeden, w każdym rozdziale to postać, której imię jest jego tytułem. Ta polifoniczna konstrukcja powieści pozwala spojrzeć na fabułę z różnych punktów widzenia, ktore dopiero po objęciu całości składają się w spójną wizję. Jest to więc bardzo interesujący i urozmaicający lekturę zabieg.
Przedstawiona w książce akcja stanowi splot początkowo odległych od siebie wątków, które powoli się do siebie zbliżają by zbiec się w finale.Poznajemy przez ten czas główne postacie naznaczone pokręconą przeszłością, która ma ogromny wpływ na ich teraźniejsze postępki.Autor prowadzi czytelnika przez kolejne rozdziały, umiejętnie rozbudzając jego ciekawość. Jest to powieść przesycona mrokiem, jej niepokojący klimat niemal hipnotyzuje.Nie brak tu niewielkich okruchów poezji i odrobiny czarnego humoru.Wszystko to składa się na wysmakowaną i pełną niesamowitości całość. TY jest książką autentycznie przykuwającą uwagę czytelnika, czyta się ją z zapartym tchem i rosnącym w miarę czytania apetytem na więcej. Spragnionym mocnych czytelniczych wrażeń polecam

Zoran Drvenkar z całą słusznością nazywany jest mistrzem wyrafinowanych thrillerów.Właśnie skończyłem czytać jego drugą wydaną u nas powieść i z satysfakcją odnotowuję, że jest równie znakomita jak pierwsza "Sorry", którą przeczytałem niemal dokładnie dwa lata temu.Obie książki wyszperałem na ślepo w bibliotece, przed Sorry nie znałem nawet nazwiska autora. To tylko jeden...