Nigdy nie przechodzę obojętnie obok książek, w których tajemnice historii odgrywają główne skrzypce. A gdy dodamy do tego dobrze wykreowany wątek kryminalny, jest to miód na moje oczy - właściwie powinien powiedzieć ogórek [plaster] - no wiecie maseczki upiększające itd. Aaaaa, nie ważne.

"Paryska wendeta" to dobrze napisany thriller, gdzie jak łatwo się domyślić główna część akcji toczy się w najbardziej romantycznym kraju Europy Zachodniej, Francji. Cotton Malone, główny protagonista, zostaje wplątany w spisek, mający na celu wywołanie masowej paniki wśród obywateli starego kontynentu. Kto za tym stoi, dlaczego to robi?

Wszystko zaczyna się od pamiętnika Napoleona i pogłoskach jakoby ukrył skarb, który zdobył podczas toczonych przez siebie wojen. Pewna zamożna grupa ludzi postawiła sobie za cel odkrycie miejsca, w którym znajduje się spuścizna Bonaparte. Nie liczą się dla nich środki ani sposób dojścia do tej tajemnicy - liczą się wyniki.

Książkę bardzo dobrze się czyta. Postaci są barwne i już od pierwszej chwili można je polubić, albo znienawidzić. Mimo ciekawej historii i dobrze zakrojonej intrygi, miałem wrażenie, że po kapitalnym początku, budowanie napięcia u czytelnika zmalało. Na szczęście w drugiej połowie książki akcja nabiera tempa i trzyma ten poziom do ostatniej strony.

Nigdy nie przechodzę obojętnie obok książek, w których tajemnice historii odgrywają główne skrzypce. A gdy dodamy do tego dobrze wykreowany wątek kryminalny, jest to miód na moje oczy - właściwie powinien powiedzieć ogórek [plaster] - no wiecie maseczki upiększające itd. Aaaaa, nie ważne.

"Paryska wendeta" to dobrze napisany thriller, gdzie jak łatwo się domyślić główna...