7/10 – BARDZO DOBRY

„Umrzesz o świcie” – słowa tej złowrogiej przepowiedni łączą losy pięciorga ludzi. Dwójka policjantów, bezdomny włóczęga oraz samotna matka i jej pięcioletni syn są nawiedzani przez tajemniczą postać obdarzoną nadprzyrodzonymi mocami. Pojawiający się znikąd okrutny prześladowca potrafi siłą woli wstrzymywać czas i kształtować rzeczywistość według swoich własnych potrzeb. Wszystko wskazuje na to, że nie da się przed nim uciec, ani go powstrzymać. Osaczone ofiary jeśli chcą przeżyć, muszą szybko znaleźć odpowiedź na pytanie kim jest ich ciemiężyciel. Czasu jest coraz mniej a z każdą kolejną godziną nieubłaganie zbliża się pora świtu. Tik-tak, tik-tak…

Jako entuzjaście literatury grozy wstyd mi się przyznać, że nie miałem wcześniej okazji zapoznać się z twórczością Deana Koontza. Jednym z czytelniczych postanowień jakie sobie zaplanowałem na 2013 rok było zaznajomienie się z którymś z dzieł tego autora. Padło na „Smocze łzy” głównie ze względu na ciekawą okładkę, a w szczególności intrygujący opis znajdujący się na jej odwrocie – kombinacja psychologicznego thrillera oraz horroru z elementami fantastyki wydała mi się nader interesująca. Pomysł Koontza na czarny charakter okazał się bardzo ciekawy, ale jednocześnie dość ryzykowny, ponieważ ciężko jest zapanować nad taką postacią jak „Tik-tak” i nie przeszarżować. Na szczęście poza dosłownie kilkoma momentami, kiedy autor lekko się zagubił, większych potknięć nie odnotowałem. „Smocze łzy” to bardzo przyjemny w odbiorze, nawiązujący do baśniowych motywów intrygujący thriller, który w swojej stylistyce przypomina niektóre odcinki „Z Archiwum X”. Niepokojący klimat zaszczucia w którym znaleźli się bohaterowie oraz dynamiczny rozwój wydarzeń sprawiają, że powieść Koontza pochłania się w tempie iście ekspresowym.

Odniosłem wrażenie, że tą książką amerykański pisarz chciał wyrazić swój sprzeciw wobec niewytłumaczalnych aktów przemocy, których przykładami niemal codziennie jesteśmy bombardowani z pierwszych stron gazet. Długo zastanawiałem się też nad ogólną oceną „Smoczych łez”, wahałem się między „dobrą” a „bardzo dobrą”. Ostatecznie zdecydowałem się na tą drugą opcję. Być może troszeczkę na wyrost, ale co tam… Fajnie było.

7/10 – BARDZO DOBRY

„Umrzesz o świcie” – słowa tej złowrogiej przepowiedni łączą losy pięciorga ludzi. Dwójka policjantów, bezdomny włóczęga oraz samotna matka i jej pięcioletni syn są nawiedzani przez tajemniczą postać obdarzoną nadprzyrodzonymi mocami. Pojawiający się znikąd okrutny prześladowca potrafi siłą woli wstrzymywać czas i kształtować rzeczywistość według swoich...