Fakt, niektóre przerywniki są świetne, np. Opowieść o tym skąd się biorą młodsze siostry, Mała dziewczynka z nożami albo Dziewczynka z nożyczkami. Nie zmienia to jednak faktu, że męczyłem się, chcąc dobrnąć do końca.
Jednak sama forma nie denerwowała mnie tak bardzo. Największy problem miałem z głównym bohaterem. Dość szybko doszło do mnie, że to okropny bachor, który jest samolubem, uwielbia topić mrówki w czekoladowej ślinie i znęcać się nad młodszą siostrą. Co prawda dostał raz lanie od ojca za nią i pod koniec wychodzi na jaw pewien problem w związku z nią, ale brakowało mi jakiejś dobrej kary dla Billiego po dobrnięciu do końca. Choćby dla przykładu i aby można było powiedzieć, że książka jest wychowawcza. Już dawno nie czytałem nic, co wzbudziłoby we mnie tak wielką niechęć do głównego bohatera.
Wielkim plusem całej książki jest jej oprawa graficzna oraz jakość wydania. Sam styl rysunku jest mocno groteskowy, mroczny i cały czas kojarzył mi się z grafikami Tima Burtona. Wszystko jest tutaj makabryczne i straszne, ale równocześnie piękne i na swój sposób urocze, nie miałbym żadnych oporów pokazać tej książki dziecku.


- - -
całość tu:
http://dybuk.wordpress.com/2013/05/25/mglisty-billy-1-dar-ciemnowidzenia/

Fakt, niektóre przerywniki są świetne, np. Opowieść o tym skąd się biorą młodsze siostry, Mała dziewczynka z nożami albo Dziewczynka z nożyczkami. Nie zmienia to jednak faktu, że męczyłem się, chcąc dobrnąć do końca.
Jednak sama forma nie denerwowała mnie tak bardzo. Największy problem miałem z głównym bohaterem. Dość szybko doszło do mnie, że to okropny bachor, który jest...