Najgorsze tłumaczenie w historii. Zero spójności, gramatyki, sensu. Jakby 4 latek przepuścił tekst przez googleTranslate. Żałuję, że od razu nie przeskoczyłem na oryginał.
1 wydanie w Polsce, tłumaczone przez Jacka Łaszcza: omijać szerokim łukiem!

Najgorsze tłumaczenie w historii. Zero spójności, gramatyki, sensu. Jakby 4 latek przepuścił tekst przez googleTranslate. Żałuję, że od razu nie przeskoczyłem na oryginał.
1 wydanie w Polsce, tłumaczone przez Jacka Łaszcza: omijać szerokim łukiem!

Polskie tłumaczenie to abominacja. Pojawiają się frazy typu hang out=podwieszać się. Lepiej przeczytać w oryginalne albo liczyć, że ktoś kiedyś przetłumaczy to jeszcze raz.

Polskie tłumaczenie to abominacja. Pojawiają się frazy typu hang out=podwieszać się. Lepiej przeczytać w oryginalne albo liczyć, że ktoś kiedyś przetłumaczy to jeszcze raz.

Moja lektura Rumowego ponczu była tylko kwestią czasu. Jako wielki fan filmów Quentina Tarantino chciałem poznać pierwowzór historii o sprytnej stewardessie i groźnym gangsterze. I o ile zazwyczaj po obejrzeniu ekranizacji stwierdzam, że "książka była lepsza" tym razem miałem zupełnie przeciwne odczucia. Niestety opowiadanie pana Leonarda nie wybija się ponad przeciętny poziom, a czyni to dopiero film Tarantino. W książce bohaterowie są mało ciekawi a wydarzenia przedstawione nie podnoszą ciśnienia. UWAGA SPOILER- O zmianie pochodzenia etnicznego i nazwiska głównej bohaterki czytałem wcześniej i nie zaskoczyła mnie ona. Szczerze to bardziej dla mnie pasowała Jackie "kaukaska", choć Pam Grier poradziła sobie świetnie w roli i dopełniła specyficzny klimat miesjca akcji. KONIEC SPOILERU
Wracając do książki, sceny których Tarantino nie wykorzystał, w sumie nie wnosiły wiele do głównego wątku, także poboczni bohaterowie. Niestety, co zauważyło wielu czytelników przede mną, przyjemność z lektury kompletnie zniszczyło polskie tłumaczenie, nie oddające klimatu gangsterskiego, opartego na slangu używanego przez bohaterów (zwłaszcza antagonistów). Warto przeczytać dla stwierdzenia wyższości filmu.

Moja lektura Rumowego ponczu była tylko kwestią czasu. Jako wielki fan filmów Quentina Tarantino chciałem poznać pierwowzór historii o sprytnej stewardessie i groźnym gangsterze. I o ile zazwyczaj po obejrzeniu ekranizacji stwierdzam, że "książka była lepsza" tym razem miałem zupełnie przeciwne odczucia. Niestety opowiadanie pana Leonarda nie wybija się ponad przeciętny...

Film jest zdecydowanie lepszy od książki. Histora jest na swój sposób ciekawa, ale tłumaczenie to już inna bajka (czytałam w j.niemieckim),ledwo do dobrnęłam do końca.

Film jest zdecydowanie lepszy od książki. Histora jest na swój sposób ciekawa, ale tłumaczenie to już inna bajka (czytałam w j.niemieckim),ledwo do dobrnęłam do końca.

Historia bardzo fajna jednak uważam, że Tarantino lepiej to przedstawił, pomijająć wątek z żoną Maxa, ze skorejeniem nazisty oraz romansu Jackie i Maxa. Ogólnie książka ciekawa, film lepszy, a tłumaczenie książki fatalne i za to spory minus... ale w gruncie rzeczy polecam

Historia bardzo fajna jednak uważam, że Tarantino lepiej to przedstawił, pomijająć wątek z żoną Maxa, ze skorejeniem nazisty oraz romansu Jackie i Maxa. Ogólnie książka ciekawa, film lepszy, a tłumaczenie książki fatalne i za to spory minus... ale w gruncie rzeczy polecam