Rosewood. Miasteczko w Pensylwanii, gdzie życie toczy się jak w każdym innym miejscu - dość spokojnie. Ale to tylko pozory. Choć mieszkańcy normalnie pracują się i uczą, a popołudniami spędzają czas z rodziną i znajomymi. Jednak Rosewood ma coś, czego brakuje w innych zakątkach USA: cztery przyjaciółki, Hannę, Emily, Arię oraz Spencer. I tę piątą, najlepszą, najbardziej wyjątkową: Alison, która przed trzema laty późnym wieczorem wyszła z domu przyjaciółki i słuch po niej zaginął. Kiedy wszyscy przyzwyczaili się już do nieobecności Ali, jej dawne przyjaciółki zaczęły otrzymywać wiadomości z pogróżkami, w których wspomniano sekrety odbiorczyń i zaginionej dziewczyny.

Dawne przyjaciółki w końcu wyznają sobie, że ktoś najwyraźniej śledzi każdy ich krok i próbuje je zaszantażować. A. jeszcze do niedawna mogła uchodzić za Alison, co byłoby może i naciąganą, ale najbardziej prawdopodobną możliwością. Teraz jednak, po pogrzebie, zastraszane dziewczęta odczuwają nieustanny niepokój i w swym otoczeniu cały czas dostrzegają potencjalnych szantażystów. Ich strach potęguje dodatkowo powrót do Rosewood Toby'ego, przyrodniego brata Jenny, która wskutek spowodowanego przez niego wypadku straciła wzrok. Aria, Emily, Hanna i Spencer ponownie zbliżają się do siebie, poniekąd - jak przed laty - za sprawą Ali, lecz zwłaszcza wspólnych sekretów, których nie mogą, niestety, nikomu wyjawić, bo prawdopodobnie podzieliłyby los księżniczki Rosewood.

Co u głównych bohaterek? Hanna musi odpokutować za zniszczenie samochodu byłego chłopaka, pracując w klinice jego ojca, lecz Sean jest na tyle wściekły, że chyba już nigdy jej nie przebaczy, zwłaszcza, że ponoć widziano go w towarzystwie pewnej brunetki. Do Emily zdaje się nie docierać, że zakochała się w Mayi, robi wszystko, aby nikt nie dowiedział się o jej orientacji i jest tak zdeterminowana, że nawiązuje bliższą znajomość z Tobym. Aria zamartwia się relacją pomiędzy jej rodzicami i romansem ojca ze studentką, zapomina niemalże o Ezrze - który notabene jest jej nauczycielem - i pocieszenia szuka w ramionach innego chłopaka, tym razem jej rówieśnika. Spencer zaś - moja ulubiona bohaterka, i w książkach, i w serialu - za kierowanie się sercem zamiast rozumem traktowana jest przez rodziców niczym powietrze i pozbawiona wszelkich przywilejów, a ukochany Wren, dla którego tak wiele poświęciła, zdaje się nie traktować jej poważnie.

Gdybym - mając na uwadze tylko pierwsze dwa tomy - musiała określić serię Pretty Little Liars jednym słowem, z pewnością byłoby to: dziwna. Rzecz jasna, w pozytywnym tegoż słowa znaczeniu. Dziwna, bo oryginalna, poruszająca tematykę stalkingu młodzieży. Dziwna, bo łącząca codzienne życie bohaterek, miłych dziewcząt, z którymi można by się zaprzyjaźnić, z ich sekretami i determinacją, by nie zostały ujawnione przez prześladowcę. Dziwna, bo stanowiąca mieszankę mody, humoru i miłości, z brutalnością i przestępstwami.

"Pretty Little Liars. Bez skazy" to powieść napisana typowo młodzieżowym językiem, nie spłyconym, przesyconym wulgaryzmami i sztucznym, jak to często bywa w przypadku książek, które wyszły spod pióra osób, mających młodzieńcze lata już dawno za sobą. Dla Sary Shepard inspiracją do napisania serii były jej przeżycia z czasów szkolnych. Widać, że autorka ma znakomite pomysły na dalszy bieg wydarzeń i doskonale wie, o czym pisze i czym chce się podzielić z czytelnikami, ale mam nadzieję, że nie doświadczyła na własnej skórze tego, co kłamczuchy z Rosewood, bo łatwego życia one nie mają, oj nie. Druga część serii jest powieścią zupełnie nieprzewidywalną. Pula pomysłów pisarki - na tę chwilę - wydaje się niewyczerpywalna. Osoby, które mogłoby się podejrzewać o szantażowanie bohaterek lub zabójstwo Ali, dość szybko opuszczają grono potencjalnych przestępców, a ich miejsce zajmują od razu inne postacie. Ciekawa jestem, czy kiedykolwiek dowiem się, kto wysyła dziewczynom wiadomości i z czyich rąk zginęła Alison. Może gdzieś w okolicach dwudziestego tomu...? Nawet, jeśli miałoby ich być więcej, serię z pewnością dokończę, bo czyta się ją niewiarygodnie szybko i przyjemnie, a kolejne tajemnice mnożą się w zatrważającym tempie. Gorąco polecam Pretty Little Liars - powieści idealne szczególnie na lato, ale dobrze sprawdzą się również w innych porach roku, umilając popołudnia i wieczory.

Rosewood. Miasteczko w Pensylwanii, gdzie życie toczy się jak w każdym innym miejscu - dość spokojnie. Ale to tylko pozory. Choć mieszkańcy normalnie pracują się i uczą, a popołudniami spędzają czas z rodziną i znajomymi. Jednak Rosewood ma coś, czego brakuje w innych zakątkach USA: cztery przyjaciółki, Hannę, Emily, Arię oraz Spencer. I tę piątą, najlepszą, najbardziej...