Wynudziłam się strasznie, połowa przygód polega na tym, że Robinowi się nudzi, więc wychodzi z lasu szukać przygód i kończy się to zwykle tak, że z kimś się kłóci i walczy. I ta osoba przyłącza się do Robina.
A sam Robin wydał mi się trochę antypatyczny przez to, że jest tak pewny siebie i lubi robić słabszym od siebie głupie dowcipy. I mam wrażenie, że postępowaniem Robina w większości przypadków rządzi chwilowy kaprys.
Poza tym zaskoczyło mnie, że Robin w tej wersji nie został wyjęty spod prawa dlatego, że chciał pomagać biednym, tylko dlatego że przypadkiem kogoś zabił w sytuacji, którą można uznać za obronę własną. A samo pomaganie biednym jest w tej książce mało istotne, bo narrator w kółko podkreśla to, że głównym celem ludzi Robina była zabawa.
Zaskoczyło mnie też, że Robin płacił swoim ludziom tyle samo, co Szeryf swoim, więc w sumie nic dziwnego, że ludzie woleli pracować dla Robina, jeśli ich głównym zajęciem u niego była wesoła zabawa, a u Szeryfa raczej trzeba już było coś robić.
Nie czytałam tej książki w dzieciństwie i strasznie mi się ona kłóci z wizerunkiem, który znam z filmów i seriali, bo tam zawsze podkreślano przede wszystkim walkę Robina z prześladowcami ubogich.
EDYCJA: Na dodatek wydanie Zielonej Sowy, które czytałam, najwyraźniej nie zawiera całej historii, ponieważ ostatni rozdział tej książki jest o tym, jak Robin został żebrakiem, a w Internecie znalazłam informacje, że potem powinny być jeszcze cztery rozdziały i epilog.

Wynudziłam się strasznie, połowa przygód polega na tym, że Robinowi się nudzi, więc wychodzi z lasu szukać przygód i kończy się to zwykle tak, że z kimś się kłóci i walczy. I ta osoba przyłącza się do Robina.
A sam Robin wydał mi się trochę antypatyczny przez to, że jest tak pewny siebie i lubi robić słabszym od siebie głupie dowcipy. I mam wrażenie, że postępowaniem Robina...