Z każdą powieścią Johna Irvinga mam tak samo. Bardzo wysoko oceniam jego warsztat pisarski. Naprawdę jest on z najwyższej półki. Ma zawsze wspaniałe pomysły na fabułę. Wszystkie postaci i wątki w szczegółach perfekcyjnie dopracowane. Jego powieści zawsze niosą duży ładunek emocjonalny, prawie zawsze rozładowywany dyskretnym humorem graniczącym z ironią. A jednak zawsze w jakimś końcowych fragmentach swoich powieści autor jakby gubił się w tym jak ma je zakończyć. Z tą powieścią było tak samo. Od początku,zafascynowana nie mogłam się od niej oderwać,martwiłam się, że za szybko ją przeczytam. Przykra niespodzianka czekała mnie na ostatnich kilkudziesięciu stronach, przecierałam oczy ze zdumienia i wręcz nie miałam ochoty jej doczytać. Odnosiłam wrażenia, że autor wyczerpał już zasadniczą, najważniejszą treść przekazu i jest mu wszystko jedno jak zakończenie powieści wybrzmi. Dla mnie wybrzmiało tak niechlujnie i infantylnie jakby pisarz zrobił sobie jaja ze mnie. A przecież temat tej powieści jest naprawdę ciężkiego kalibru, i chociaż akcja rozgrywa się w Stanach w latach 192- do 195 -, jakże ciągle bardzo aktualny w naszej polskiej rzeczywistości .To zakaz aborcji i związane z tym piekło kobiet,to sieroctwo i dramaty urodzonych, niechcianych dzieci naznaczonych piętnem sieroctwa przez całe swoje życie. Odnosiłam wrażenie, że autor ma duży dystans do poruszanych problemów i pozostawia je do rozstrzygnięcia w sumieniu człowieka. W przypadku aborcji z dyskretnym wskazaniem na tak. Takie jest moje wrażenie. No i tak ma być. Są też w powieści i inne, oprócz aborcji i sieroctwa, ważne a moralnie kontrowersyjne dylematy,jak chociażby taki czy szczęście można budować na kłamstwie o którym i tak wszyscy wiedza ale milczą,no i wiele jeszcze innych. Pomimo rozczarowania zakończeniem, uważam, że jest to wspaniała książka. Jeszcze tym razem daruję pisarzowi ten zawód i ocenię książkę na 9 pkt. Uznam, że te infantylne zakończenie to taka maniera pisarza,taki wyróżnik twórczości Johna Irvinga.

Z każdą powieścią Johna Irvinga mam tak samo. Bardzo wysoko oceniam jego warsztat pisarski. Naprawdę jest on z najwyższej półki. Ma zawsze wspaniałe pomysły na fabułę. Wszystkie postaci i wątki w szczegółach perfekcyjnie dopracowane. Jego powieści zawsze niosą duży ładunek emocjonalny, prawie zawsze rozładowywany dyskretnym humorem graniczącym z ironią. A jednak zawsze w...