Maciej Bartnik, rozwiedziony policjant, dostaje do rozwiązania sprawę śmierci nieznanego kloszarda na posesji znajomego z liceum. Gdy przypadkowo w księgarni po dwunastu latach spotyka swoją emerytowaną nauczycielkę polonistyki, profesor Rudzką, duet ten tworzy oryginalną parę- mistrza i adepta. Zostaje włączona w śledztwo, ponieważ wiele wie o swoich byłych uczniach, którzy mogą być zamieszani w to morderstwo. Ich rozmowy przynoszą efekty. Dla mnie trochę trąciła sztucznością scena spotkania powyższych bohaterów i to, że od razu Bartnik opowiada Rudzkiej o śledztwie. Mało wiarygodne.

„Chciał tylko powiedzieć samemu sobie, że nie przeszedł obojętnie wobec z ka, któremu mógł zaradzić.”

Bartnik koncentruje swoje śledztwo na ofierze: jego tożsamości, przeszłości, od świadków zdobywa wiele informacji, ale nie może dojść do osoby zabójcy. Nieraz on słyszał, że przypisuje ludziom zbyt skomplikowane motywy działania, ale nie uznaje on najprostszych rozwiązań. I może stąd udało mu się rozwiązać tę sprawę.

Co do zakończenia: mogło potoczyć się w innym kierunku (co do osoby mordercy i jego złapania), stając się ukoronowaniem tejże historii, a tak to pozostawiło u mnie mieszane wrażenia. Wrażenia, że Bartnik w sumie przypadkowo rozwiązał sprawę, a pewne działania były niepotrzebne.

Miłośnikom polskich kryminałów ze stonowaną akcją proponuję zapoznać się z powyższą pozycją. Kryminał ze średniej półki, bardziej klasyczny niż nowoczesny, ale napisany sprawnie, o ludzkiej tragedii- taki jest debiut Zofii Małopolskiej „Morderstwo tuż za rogiem.”

Maciej Bartnik, rozwiedziony policjant, dostaje do rozwiązania sprawę śmierci nieznanego kloszarda na posesji znajomego z liceum. Gdy przypadkowo w księgarni po dwunastu latach spotyka swoją emerytowaną nauczycielkę polonistyki, profesor Rudzką, duet ten tworzy oryginalną parę- mistrza i adepta. Zostaje włączona w śledztwo, ponieważ wiele wie o swoich byłych uczniach,...